Шлам (ад ням.: Schlamm — бруд) — адходы прадукту, якія складаюць пылавыя і дробязныя яго часткі, што атрымліваюць у выглядзе асадка пры прамыванні якога-небудзь руднага матэрыялу. таксама:

• Парашкападобныя субстанцыі, звычайна змяшчаюць высакародныя металы, выпадаючыя ў асадак пры электролізе медзі, цынку і іншых металаў.
• Нерастваральныя адклады ў паравых катлах у выглядзе глею і цвёрдага асадка. Для выдалення шлама кацёл прадзьмухваюць або праводзяць тэрмасіфоннае выдаленне шлама.
• Брудны асадак каменнага вугалю ці руды пры мокрым узбагачэнні.
• Асадак у выглядзе дробных часціц, які ўтвараецца пры адстойванні або фільтрацыі вадкасці.
• Прадукт мокрага памолу кварцавага пяску — пясчаны шлам.
• Разбураная парода, якая выносіцца буравым растворам з забою свідравіны на паверхню.

Літаратура

• Шлам // Хімічны слоўнік навучэнца: Дапаможнік для вучняў / Б. Н. Качаргін, В. М. Макарэўскі, Л. Я. Гарнастаева, В. С. Аранская. — Мн.: Народная асвета, 2003. — С. 271—272. — 287 с. — 1 000 экз. — ISBN 985-12-0621-8.