| Чыхуахуа | |
|---|---|
 | |
| Характарыстыкі | |
| Маса | ад 500 г да 3 кг |
| Паходжанне | |
| Краіна | Мексіка |
| Класіфікацыя МКФ | |
| Група | 9 |
| Секцыя | 6 |
| Нумар стандарту | 218 |
| Чыхуахуа на Вікісховішчы | |
Чыхуахуа (ісп.: Chihuahua [tʃiwawa]) — самая маленькая парода сабак, названая ў гонар мексіканскага штата Чыўаўа, дзе яна была выяўлена прыкладна ў 1850 годзе.
Стандарт пароды
Вага дарослых асобін 1,5-3 кг. Хоць мініяцюрныя прадстаўнікі пароды вагой 0,5-1,5 кг таксама дапускаюцца. Недапушчальныя чыхуахуа вагой больш за 3 кг. Рост сабак гэтай пароды 15—23 см[1].
Паходжанне пароды чыхуахуа
Продкам чыхуахуа верагодна з'яўляецца старажытны сабака тэчычы (анг. Techichi), першыя згадкі пра якога адносяцца да 1500 г. да н. э. Сабака вядзе свой след з трох старажытных цывілізацый Мая, Тальтэкі, Ацтэкі, дзе мініяцюрны сабачка шанаваўся як святы. Існавалі два падвіды сабак адрозныя па поўсцевым покрыве: з поўсцю падоўжанага і кароткага тыпу. Першымі тэчычы былі сабакі з падоўжанай поўсцю. Тэчычы з кароткай поўсцю, з'явіўся прыблізна ў 1500 годзе н. э. шляхам скрыжавання з кітайскім голым сабакам, прадстаўнікі якой жылі на іспанскіх караблях у якасці паляўнічых на пацукоў. Захаваліся звесткі, якія адносяцца да канца 1700 года, што некалькі асобін тэчычы былі выяўленыя ў селішчах сялян, якія знаходзіліся непадалёк ад рэшткаў старажытнага палаца караля Мантэсумы кіраўніка (тлатаані) ацтэкаў (мешыкаў). Пазней у Мексіцы былі выяўленыя і іншыя асобіны. Знойдзеныя сабакі маюць агульныя рысы з чыхуахуа XXI стагоддзя.