Чанга
Плыты чанга. Малюнак сярэдзіны XIX ст.
Агульная колькасць 4725 (2020 г.)
Рэгіёны пражывання Чылі
Мова іспанская мова
Рэлігія каталіцызм
Блізкія этнічныя групы

Чанга (ісп.: Chango) — культурная супольнасць індзейцаў ціхаакіянскага ўзбярэжжа Паўднёвай Амерыкі, зніклая да канца XIX ст. У нашы дні ў Чылі група крэолаў атаесамляе сябе з чанга. Яна афіцыйна прызнана дзяржавай карэннай супольнасцю краіны. У 2020 г. яе колькасць была 4 725 чалавек.

Іспанцы называлі чанга групы індзейцаў-рыбаловаў і збіральнікаў, што жылі на ўзбярэжжы ў раёне Атакамы. Назва паходзіць з мовы аймара і значыць людзей за смугой акіяна. Іх паходжанне да канца не высветлена. Некаторыя даследчыкі лічаць чанга прамымі нашчадкамі старажытнай культуры чынчора, але іх асабістая культура сфарміравалася толькі прыкладна ў VIII ст.

Чанга насялялі берагі бухт. Кожная супольнасць спецыялізавалася на лове пэўнага віду рыб. Важную ролю адыгрывала паляванне на ластаногіх і збор малюскаў. Са скур ластаногіх выраблялі плыты, якімі карысталіся як марскімі суднамі. Частку прадуктаў лову абменьвалі ў абарыгенаў унутраных раёнаў на прадукты земляробства. Па сведчанню іспанцаў, матэрыяльная культура рыбаловаў была надзвычай беднай.

У канцы XVIII — XIX стст. чанга былі асіміляваны ў выніку шлюбаў з еўрапейскімі, афрыканскімі і кітайскімі перасяленцамі. Доўгі час меркавалася, што яны цалкам зніклі. Аднак падчас перапісу 2020 г. частка насельнікаў паўночнага Чылі ідэнтыфікавалі сябе як чанга, паколькі лічылі сябе іх прамымі нашчадкамі.

Спасылкі

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.