Цюркскія мовы | |
---|---|
Таксон | галіна |
Прарадзіма | Паўднёвая Сібір, Алтай |
Статус | агульнапрызнаная |
Арэал | ад Балкан да Якуціі |
Колькасць носьбітаў | больш 167,4 млн |
Класіфікацыя | |
Катэгорыя | Мовы Еўразіі |
Настратычная макрасям'я (гіпотэза) |
|
Склад | |
гл. артыкул | |
Час падзелу | каля I стагоддзя да н.э. |
Коды моўнай групы | |
ISO 639-2 | — |
ISO 639-5 | trk |
Цю́ркскія мо́вы — сям'я роднасных моў, якая належыць да алтайскай макрасям'і. Цюркскія мовы распаўсюджаныя ад Міжземнамор'я да Сібіры і Заходняга Кітая. Колькасць носьбітаў цюркскіх моў складае ад 160 да 180 мільёнаў чалавек. Найбольшую колькасць носьбітаў мае турэцкая мова. Асноўнымі асаблівасцямі гэтай моўнай сям'і з'яўляюцца: сінгарманізм, аглютынацыйнасць і адсутнасць катэгорыі роду.
Характарыстыкі
Асноўнымі асаблівасцямі цюркскіх моў з'яўляюцца гармонія галосных, аглютынацыйнасць. Парадак слоў падпарадкоўваецца схеме SOV.
Літаратура
- Philologiae Turcicae Fundamenta. Wiesbaden, 1959—1964. I—II.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.