Царкоўны стараста — чалавек са свецкіх, які загадвае гаспадаркай царкоўнай абшчыны.
Гісторыя
Упершыню пасада згадваецца ва ўказах Пятра I. Царкоўны стараста не з’яўляўся чалавекам духоўнага звання і дапамагаў пробашчу парафіі ў кіраванні маёмасцю. Першы абавязак царкоўнага старасты складаўся ў набыцці свечак і захоўванні царкоўнай касы, затым старасты сталі ведаць рамонтам храма, зборам ахвяраванняў і захаваннем парадку. Старасты абіраліся прыходам. У старажытнай Царкве падобныя задачы ўскладаліся на дыяканаў і ктытараў.
Спасылкі
- Протаіерэй В. Г. Пяўцоў. Лекцыі па царкоўным праве. Царкоўны Стараста. Архівавана з першакрыніцы 17 снежня 2012. Праверана 20 кастрычніка 2012.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.