Хальк-эль-Уэд, таксама Ла-Гулет — порт туніскай сталіцы на Міжземным моры, злучаны з ёй 11-кіламетровым каналам і чыгуначнай лініяй. Стаіць на пясчанай касе, якая адлучае Туніскай заліў ад Туніскага возера. Праз Хальк-эль-Уэд праходзіць значны працэнт туніскага экспарту і імпарту.
Хальк-эль-Уэд быў закладзены ў 1535 імператарам Карлам V як іспанская цытадэль на паўночным узбярэжжы Афрыкі. Хальк-эль-Уэд і прылеглая да яго тэрыторыя кіраваліся Іспаніяй у 1535—1574 гадах. У 1574 годзе захоплены асманамі на чале з Улуджам Алі.
У 1881 годзе, як і ўвесь Туніс, Хальк-эль-Уэд увайшоў у склад французскай каланіяльнай імперыі — нягледзячы на пратэсты Італіі, якая мела ў Тунісе свае каланіяльныя інтарэсы. Пры французах (1881—1956) у Хальк-эль-Уэдзе пасялілася шмат еўрапейцаў; тут нарадзілася актрыса Клаўдзія Кардынале. Пасля атрымання незалежнасці практычна ўсё еўрапейскае насельніцтва эмігравала ў Італію і Францыю.