Удзел Фрода ў Вайне за Пярсцёнак

Пасля ад'езду Більба ў Рывендэл Фрода атрымаў у спадчыну сядзібу і магічны Пярсцёнак, якім валодаў яго дзядзька. Чараўнік Гэндальф папярэдзіў Фрода, што Пярсцёнак належыць цёмнаму валадару Саўрану, якому яно патрэбна для поўнага адраджэння і абсалютнай улады. Слугі Саўрана шукаюць Пярсцёнак, таму Фрода павінен пакінуць Шыр. Фрода прадае сядзібу далёкім сваякам Саквіль-Бэгінсам і разам з садоўнікам Сэмам і сябрамі Піпінам і Мэры, адпраўляецца ў шлях у абіцель эльфаў Рывендэл. У Прыгор'і яны сустракаюць чалавека па імені Арагорн, следапыта Поўначы, сябра Гэндальфа, якому даручана праводзіць іх.

Спачатку Фрода з'яўляўся нефармальным лідарам групы. Менавіта ён выратаваў сваіх сяброў ад Мерцвяка, калі адрубіў яму руку. На Аман Сул на іх стаянку напалі назгулы. Аднак Арагорн адагнаў назгулаў. Пры гэтым Фрода быў цяжка паранены моргульскім клінком, яд і чары якога ледзь не забілі яго. Эльф Глорфіндэл даставіў Фрода ў Рывендэл, дзе хобіт быў вылечаны намаганнямі эльфійскага ўладыкі Элранда. Там жа ён сустрэў Більба і атрымаў ад яго ў падарунак неверагодна трывалую кальчугу з міфрылу і эльфійскі клінок Джала.

На савеце ў Рывендэле, у якім удзельнічалі прадстаўнікі розных народаў, было вырашана знішчыць Пярсцёнак, кінуўшы яго ў Арадруін. Фрода асабіста падахвоціўся аднесці Пярсцёнак. З ім адправіліся трое хобітаў, Арагорн, Гэндальф, гном Гімлі, эльфы Легалас і военачальнік Гондара Борамір, якія ўтварылі Брацтва Пярсцёнка. Праз падзямелля Моріі і лес Лорыэн Брацтва накіраваўся на поўдзень. У Морыі героям, і ў тым ліку Фрода, давялося змагацца з оркамі, і толькі кальчуга выратавала хобіта ад цяжкіх ран і смерці. У Лорыэне Фрода прапанаваў уладычыцы Галадрыэлі забраць у яго Пярсцёнак, але тая адмовілася, таму што разумела, як ёй нашкодзіць цёмная магія Пярсцёнка.

Борамір, на якога чары Пярсцёнка дзейнічалі мацней, настойліва пераконваў Фрода аднесці Пярсцёнак у Мінас Тырыт, каб не знішчаць, а выкарыстоўваць яго сілу супраць ворага. Фрода пачаў асцерагацца Бораміра, і той у вар'яцтве паспрабаваў адабраць у яго Пярсцёнак. Убачыўшы, як чары Пярсцёнка руйнуюць яго сяброў, хобіт вырашыў дабірацца да Арадруіна адзін. Сэм пайшоў за гаспадаром, нягледзячы на яго пярэчанні.

На падыходзе да Мордора на Фрода і Сэма напаў Голум — істота, некалі былая хобітам, які знайшоў Пярсцёнак і трапіў пад поўную залежнасць ад яго. Фрода «прыручыў» Голума і прымусіў стаць іх правадніком. У Іціліэне тройца падарожнікаў трапіла ў рукі князя Фараміра, брата Бораміра, але той адпусціў іх, убачыўшы важнасць іх місіі.

За час падарожжа Фрода вельмі аслабеў пад дзеяннем злой магіі Пярсцёнка, часта выпрабоўваючы і з цяжкасцю пераадольваючы жаданне апрануць яго. Фрода пачаў з спачуваннем ставіцца да Голума, разумеючы яго мукі і шкадуючы яго, і нават абараняў яго ад нападаў Сэма. Гэта выклікала барацьбу і падваенне ў душы Голума, ён амаль раскаяўся. Але, несправядліва абражаны Сэмам, і ўсё так жа знаходзячыся пад уладай Пярсцёнка, ён вырашыў прытрымлівацца свайго плану да канца і завёў хобітаў у пастку — у пячору гіганцкай павучыхі Шэлаб. Фрода быў атручаны яе атрутай і ўпаў бездыханным. Сэм вырашыў, што яго сябар памёр, параніў паучиху Джалам, прымусіўшы яе вярнуцца назад у пячору, забраў Пярсцёнак і працягнуў шлях.

Аднак Фрода быў яшчэ жывы. Яго, нерухомага, ахутанага павуцінай захапілі ў палон оркі Саўрана. Аднак паміж турэмшчыкамі ўспыхнула сварка пры дзяльбе здабычы, а менавіта міфрылавай кальчугі, што дапамагло Сэму вызваліць гаспадара. Удваіх яны дабраліся да жарала Арадруіна, дзе аслабеўшы Фрода трапіў пад чары Пярсцёнка і нечакана адмовіўся знішчыць яго. Але ў гэты момант на яго напаў Голум і адкусіў Фрода палец з Пярсцёнкам. Пасля чаго Голум зваліўся ў жарала вулкана, знішчыўшы такім чынам Пярсцёнак. З Арадруіна, які вывяргаўся, Фрода і Сэм былі цудам выратаваны гіганцкімі арламі.

Апошнія гады жыцця, і адыход на Захад

Фрода і яго сябры былі абвешчаны героямі і ўдастоены вялікіх ушанаванняў у Гондары. Па вяртанні ў Шыр Фрода прыняў удзел у паўстанні хобітаў супраць краіну разбойнікаў, якія захапілі краіну, пад кіраўніцтвам Сарумана. Пасля аднаўлення спусташанага Саруманам і яго памочнікамі Шыра, ён пасяліўся ў зноў выкупленым Бэг-Эндзе і дапісаў Алую Кнігу — хроніку Вайны Пярсцёнка, распачатую Більба.

У наступныя гады Фрода бяруць раны ад кінжала, джала Шелоб і яго чарадзейнай ношы, з-за чаго ён часта хварэў і ў выніку вырашыў скарыстацца дадзеным яму правам пайсці на Заакраінны Захад, у Валінар, разам з Більба.

Апошнія гады жыцця, і адыход на Захад

• Меч Фрода: джала. Апісанне і фотагалерэя(недаступная спасылка)