Фламандскія дыялекты
Саманазва Vlaams
Краіны Сцяг Бельгіі Бельгія (Усходняя і Заходняя Фландрыя)
Класіфікацыя
Катэгорыя Мовы Еўразіі

Індаеўрапейская сям'я

Германская галіна
Заходнегерманская група
Ніжненямецкая падгрупа
Ніжнефранкскія дыялекты
Пісьменнасць лацініца

Фламандскія дыялекты (нідэрл.: Vlaams) — агульная назва дзвюх буйных дыялектных груп, распаўсюджаных на тэрыторыі Бельгіі, — усходне- і заходнефламандскай, — якія распаўсюджаны ў Усходняй і Заходняй Фландрыі, якія раней уваходзілі ў склад графства Фландрыя. Апроч гэтых двух дыялектаў у Бельгіі існуюць таксама брабанцкія і лімбургскія дыялекты.

Гісторыя

У часы росквіту Бругэ і Гента нідэрландская мова істотна ўплывала на мясцовыя дыялекты. З пачатку XVII стагоддзя дыялект Усходняй Фландрыі стаў развівацца хутчэй за дыялект Заходняй. Прычынай таму паслужылі сельскі характар жыцця ў Заходняй Фландрыі і геаграфічная блізкасць усходнефламандскага дыялекту да Брабанта, дыялект якога ўвесь час пашыраўся і аказваў большы ўплыў на нідэрландамоўныя вобласці, чым уласна фламандскі. Сёння носьбіты фламандскага дыялекту пераважна выкарыстоўваць асобую форму дыялекту tussentaal, якая не адпавядае ні стандартнай нідэрландскай мове, ні дыялектам.

Спасылкі

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.