Уільям Джон Дуэйн | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Луіс Мак-Лейн | ||||||
Пераемнік | Роджэр Брук Тані | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
9 мая 1780[1] |
||||||
Смерць |
27 верасня 1865[1] (85 гадоў) |
||||||
Бацька | William Duane[d] | ||||||
Жонка | Deborah Franklin Bache[d] | ||||||
Дзеці | Elizabeth Gillespie[d] | ||||||
Партыя | |||||||
Дзейнасць | адвакат, палітык | ||||||
Месца працы | |||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Уільям Джон Дуэйн (англ.: William John Duane, 9 мая 1780, Клонмел, Ірландыя — 27 верасня 1865, Філадэльфія, ЗША) — 11-ы міністр фінансаў ЗША.
Біяграфія
Уільям Джон Дуэйн нарадзіўся 9 мая 1780 года ў ірландскім горадзе Клонмел. У 1796 яго сям’я пераехала ў ЗША, і ён уладкаваўся наборшчык у Філядэльфійскай газеце «True Believer». Двума гадамі пазней яго бацька атрымаў пасаду рэдактара ў газеце «Aurora», і Уільям уладкаваўся ў яе наборшчыкаў. Там ён прапрацаваў да 1806 года. Працуючы ў газеце, ён увесь час цікавіўся аб бягучых палітычных дыскусіях, Што абудзіць у ім цікавасць да палітыкі. У 1809 году Дуэйн стаў членам палаты прадстаўнікоў Пенсільваніі ад рэспубліканскай партыі, аднак не змог пераабрацца ў 1810 годзе. Два гады праз ён пакінуў газетнае справу і паралельна з паўторным выбраннем ў палату прадстаўнікоў Пенсільваніі ў 1812 годзе пачаў атрымліваць вышэйшую адукацыю. У 1815 г. Дуэйн атрымаў права адвакацкай практыкі ў судзе, але разам з тым не змог атрымаць пасаду ў Кангрэсе ЗША і перастаў быць членам палаты прадстаўнікоў штата. Два гады праз яму не ўдалося вярнуць пасаду ў палаце, аднак ён дасягнуў поспеху ў 1819 годзе. Годам праз ён стаў абвінаваўцам пры судзе мэра Філадэльфіі. У 1824 г. Дуэйн адмовіўся ад чарговага ўдзелу ў выбарах у Кангрэс, уступіўшы замест гэтага ў 1828 годзе ў Філадэльфійскі дэмакратычны Камітэт па сувязі. У наступным 1829 годзе Дуэйн увайшоў у верхнюю палату муніцыпальнага савета Філадэльфіі, пасля чаго прэзідэнт Джэксан прызначыў яго сваім спецыяльным ўпаўнаважаным ў Даніі. Калі разгарэліся спрэчкі наконт эфектыўнасці палітыкі, якая праводзіцца дзяржаўным банкам, міністрам фінансаў быў прызначаны Дуэйн, які выступаў за аддаленне дзяржбанкі ад палітыкі дзяржавы. Зрэшты, доўга Дуэйн ў сваёй пасады не пратрымаўся. З прычыны нязгоды з тым, што дзяржаўныя фонды перакладаюцца ў банкі штата, ён пайшоў у адстаўку ўсяго толькі праз 3 месяцы пасля заступлення на свой пост. Пасля гэтага Дуэйн вярнуўся да адвакацкай практыцы. Ён памёр 27 верасня 1865 года ў Філадэльфіі.