Уран
стар.-грэч.: Οὐρανός
Міфалогія старажытнагрэчаская міфалогія[1] і старажытнагрэчаская рэлігія[d][1]
Сфера ўплыву неба[1]
Пол мужчынскі пол[1]
Бацька Хаос[2], Эфір[2][1] або Афіён[d]
Маці Гемера[3] або Гея[3][1]
Браты і сёстры Ourea[d] і Понт
Жонка Гея[1]
Дзеці Афрадыта, Brontes[d], Steropes[d], Eurymedon[d], Alcyoneus[d], Alpos[d], Enceladus[d], Eurytos[d], Gration[d], Hippolytos[d], Мімант, Pallas[d], Pelorus[d], Polybotes[d], Porphyrion[d], Anax[d], Damysos[d], Clytius[d], Ephialtes[d], Hoplodamus[d], Melia, Otus[d], Briareus[d], Cottus, Gyges[d], Акіян, Koios[d], Крый, Гіперыён[4], Япет[5], Кронас[6], Феба, Мнемасіна, Рэя[7], Феміда, Тэфіда[d][8], Тэя[9][10], Алекто, міфалогія, Мегера, Arges[d], Тысіфона, Astraios[d], Telchines[d], Lyssa[d], Abseus[d], Syceus[d], Дыёна[d], Adanus[d], Aristaeus[d][11], Glauce[d], Aegaeon[d], Aetna[d], Athos[d], Basileia[d], Euonymus і Heimarmene[d]
У іншых культурах Цэлус[d]
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ура́н (іўр.: Ούρανός — неба) — у старажытнагрэчаскай міфалогіі бог нябёсаў, муж Геі (Зямлі), бацька тытанаў, цыклопаў і старукіх веліканаў.

Уран увасабляў нябёсы як касмаганічную з’яву, жыццядайны пачатак, крыніцу цяпла й вільгаці, ад якіх абуджаюцца стваральныя сілы зямлі.

Згодна з міфам, Уран не дазваляў сваім дзецям бачыць святло і хаваў іх пад зямлёю. Гея падбухторыла дзяцей супроць яго, і малодшы з тытанаў, Кронас, вылегчаў Урана сярпом. Кроплі крыві Урана ўпалі на зямлю, і ад іх пайшлі Эрыніі і Гіганты, адрэзаны чэляс упаў у мора, і з пены, што ўтварылася, паўстала Афрадыта.

Зноскі

  1. 1 2 3 4 5 6 7 Encyclopedia of Ancient Deities — 1 — Jefferson: McFarland & Company, 2000. — P. 484. — 597 p. — ISBN 0-7864-0317-9
  2. 1 2 Тытанамахія
  3. 1 2 Гесіёд Θεογονία — 0700.
  4. ↑ Любкер Ф. Hyperion // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга и др. — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 649–650.
  5. ↑ Любкер Ф. Iapetus // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга и др. — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 653.
  6. ↑ Любкер Ф. Κρόνος // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга и др. — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 356–357.
  7. ↑ Любкер Ф. Rhea // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга и др. — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 1153–1154.
  8. ↑ Любкер Ф. Tethys // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга и др. — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 1359.
  9. ↑ Любкер Ф. Θεία // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга и др. — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 1370.
  10. ↑ Фия // Большая энциклопедия / пад рэд. S. Yuzhakov — СПб.: Editorial Illustration, 1905. — Т. 20. — С. 813.
  11. ↑ Любкер Ф. Aristaeus // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга и др. — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 147.

Спасылкі

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.