Уолтэр Хаўзер Братэйн
англ.: Walter Houser Brattain
Дата нараджэння	10 лютага 1902(1902-02-10)[1][2][…]
Месца нараджэння	Сямынь, Фуцзянь, імперыя Цын
Дата смерці	13 кастрычніка 1987(1987-10-13)[1][2][…] (85 гадоў)
Месца смерці	Сіэтл, ЗША
Грамадзянства	ЗША
Бацька	Ross Brattain[d][3]
Жонка	Keren Gilmore Brattain[d] і Emma Jane Miller[d]
Род дзейнасці	фізік, вынаходнік
Навуковая сфера	фізіка
Месца працы	Уітман каледж[d]
Альма-матар	Уітман каледж[d] Арэгонскі ўніверсітэт Мінесоцкі ўніверсітэт Queen Anne High School[d] Tonasket High School[d] University of Oregon College of Arts and Sciences[d]
Навуковы кіраўнік	John Torrence Tate, Sr.
Вядомы як	вынайшаў транзістар
Член у	Нацыянальная акадэмія навук ЗША Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук Амерыканская асацыяцыя садзейнічання развіццю навукі[4] Амерыканскае фізічнае таварыства[4]
Узнагароды	медаль Сцюарта Балантайна[d] (1952) медаль Джона Скота[d] (1954) Нацыянальная Зала славы вынаходнікаў[d] (1974) прэмія памяці Рыхтмаера[d] (1956)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Уолтэр Хаўзер Братэйн (англ.: Walter Houser Brattain; 10 лютага 1902, Амой, Кітай — 13 кастрычніка 1987, Сіэтл) — амерыканскі фізік, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па фізіцы (1956) «за даследаванні паўправаднікоў і адкрыццё транзістарнага эфекту» (сумесна з Уільямам Брэдфардам Шоклі і Джонам Бардзінам).

Біяграфія

Уолтэр Братэйн нарадзіўся ў сям’і Роса Р. Братэйна і Отыль Хаўзер ў горадзе Амой ў Кітаі. Вырас у штаце Вашынгтон, ЗША. Ступень бакалаўра атрымаў у 1924 г. у Уітменскім каледжы, ступень магістра ў 1926 г. у Арэгонскім універсітэце. Пасля абароны дысертацыі ў 1929 г. ва ўніверсітэце Мінесоты паступае на працу ў лабараторыю Бэла. У 1935 г. Братэйн ажаніўся з Керэн Гілмар. У іх нарадзіўся сын Уільям Гілмар Братэйн. У 1958 г. паўторна ажаніўся з Эмай Мілер. Памёр у Сіэтле у 1987 г.

Навуковая дзейнасць

Братэйн займаўся пераважна ўласцівасцямі паверхняў цвёрдых тэл. Пасля першых сваіх даследаванняў вальфраму, ён заняўся павярхоўнымі эфектамі ў паўправадніках, такіх як крэмній і германій і ўнёс істотны ўклад у іх разуменне. Сумесна з Джонам Бардзіным распрацаваў транзістар на кропкавым pn пераходзе. У 1956 г. удастоены, сумесна з Бардзіным і Уільямам Шоклі, Нобелеўскай прэміі па фізіцы «за даследаванні паўправаднікоў і адкрыццё транзістарнага эфекту».

Зноскі

Спасылкі

• Інфармацыя з сайта Нобелеўскага камітэта (англ.)