Каменны век

Пасяленне на месцы сучаснага горада існавала яшчэ 30 тысяч гадоў таму назад. Яно хутка развівалася, дзякуючы свайму добраму геаграфічнаму становішчу. Найстаражытнейшыя знаходкі ў гарадской акрузе Ульма ўзыходзяць да позняга неаліту.

Сярэднявечча

У Сярэднявеччы тут знаходзіўся палац каралёў з дынастыі Каралінгаў. У ім 22 ліпеня 854 года кароль Людовік Нямецкі апублікаваў дакумент, у якім упершыню ўпамінаецца назва горада. Аднак заснаванне горада адносяць звычайна да XI стагоддзя.

У гады кіравання Саліераў Ульм становіцца найважнейшым горадам герцагства Швабія. Адсюль на Вялікдзень 1077 адправіўся ў свой пакутны паход у Каноссу Генрых IV для таго, каб вымаліць у папы Рыгора VII прабачэнне і ізноў атрымаць права быць імператарам. Двума гадамі пазней ён перадаў свой палац разам са ўсім герцагствам у прыдачу свайму зяцю Фрыдрыху фон Штауфену, які смог уступіць у валоданне ім толькі ў 1098 г пасля доўгай барацьбы з іншым прэтэндэнтам Бертольдам фон Рейнфельдэнам.

Фрыдрых Барбароса ў 1181 годзе аб’яўляе Ульм вольным імперскім горадам, была збудавана гарадская сцяна. Развіваецца гандаль і рамяство; з’яўляецца найважнейшы афіцыйны дакумент, дамова паміж патрыцыямі і гандлёвымі гільдыямі 1397 года.

Росквіт горада, у асноўным абавязанае экспарту высакаякаснай тканіны, прыйшлося на XV і XVI стагоддзі. Размешчаны на раздарожжы важных гандлёвых шляхоў у Італію, горад быў адным з найбуйнейшых у Германіі, саступаючы па памеры толькі Нюрнбергу. У той час былі збудаваны шматлікія выдатныя будынкі, і мастацтва Ульма знаходзілася ў зеніце, прадстаўленае такімі скульптарамі і жывапісцамі, як Ганс Мюльтшэр і Ёрг Сюрлін Старэйшы. Змены гандлёвых шляхоў і Трыццацігадовая вайна (1618—1648) пацягнулі за сабою паступовы заняпад Ульма. Каля 1700 года адбыліся шматразовыя папераменныя ўварванні сюды баварскіх і французскіх войскаў.

Новы час

Страціўшы ў 1803 годзе статус імперскага горада, Ульм увайшоў у склад Баварыі. У кампаніі 1805 года Напалеону атрымалася прывабіць сюды аўстрыйскае войска генерала Мака і прымусіць яго здасца ў бітве пры Ульме. У 1810 годзе Ульм быў уключаны ў склад Вюртэмбергскага каралеўства і страціў задунайскія ўмацаванні, цяпер вядомыя як Ной-Ульм.

У сярэдзіне XIX стагоддзя ў горадзе было вырашана пабудаваць крэпасць Германскай Канфедэрацыі, з будаўніцтвам абарончых будынкаў, накіраваных у першую чаргу супраць пагрозы французскага ўварвання. У другой палове стагоддзя Ульм стаў важным цэнтрам індустрыялізацыі паўднёвай Германіі.

Найноўшы час

Як і ўся Германія, з 1933 года Ульм знаходзіўся ва ўлады Нацыянал-Сацыялістычнай партыі. У 1933—1935 гадах на ўзгорку Куберг, у акрузе Ульма, быў заснаваны канцэнтрацыйны лагер. Падчас Другой сусветнай вайны горад моцна пацярпеў ад бамбардзіровак авіяцыі саюзнікаў, што ў значнай ступені змяніла яго знешняе аблічча.

У асноўным горад быў адбудаваны зноў ў стандартным стылю 1950-х і 60-х, хоць некаторыя знакамітыя будынкі адрэстаўравалі. Ульм перажыў значны рост у пасляваенныя дзесяцігоддзі, былі пабудаваны шматлікія жылыя раёны і прамысловыя зоны. У 1967 годзе быў заснаваны Ульмскі ўніверсітэт, які аказаў відавочны ўплыў на развіццё горада. У прыватнасці ў 1980-я паскорыўся пераход прамысловасці ад класічных галін да высокатэхналагічных. Сёння горад працягвае свой рост.