Уладзімір Апанасавіч Обручаў
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	28 верасня (10 кастрычніка) 1863[1]
Месца нараджэння	Ржэў, Ржэўскі павет[d], Цвярская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	19 чэрвеня 1956(1956-06-19)[2][3][…] (92 гады)
Месца смерці	Масква, РСФСР, СССР[2][4]
Пахаванне	Новадзявочыя могілкі
Грамадзянства	Расійская імперыя  Расійская рэспубліка  Усевялікае войска Данское  РСФСР  СССР
Бацька	Afanasij Aleksandrovič Obruchev[d]
Дзеці	Уладзімір, Сяргей, Дзмітрый
Альма-матар	Санкт-Пецярбургскі горны інстытут (1886)
Месца працы	Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны ўніверсітэт МДУ Таўрычаскі нацыянальны ўніверсітэт імя У. І. Вярнадскага Акадэмія навук СССР Томскі політэхнічны ўніверсітэт
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	геолаг, палеантолаг, географ, празаік
Кірунак	фантастыка
Мова твораў	руская
Грамадская дзейнасць
Партыя	Канстытуцыйна-дэмакратычная партыя
Член у	Леапальдзіна Расійская акадэмія навук Акадэмія навук СССР
Прэміі
Узнагароды	Медаль «За доблесную працу ў Вялікай Айчыннай вайне 1941-1945 гг.» Медаль «У памяць 800-годдзя Масквы» Ордэн Святога Уладзіміра IV ступені Медаль «У памяць валадарання імператара Аляксандра III» Медаль «25 гадоў Мангольскай Народнай Рэвалюцыі»
Подпіс
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Уладзімір Апанасавіч Обручаў (28 верасня (10 кастрычніка) 1863, сяло Кляпеніна, Цвярская губерня — 19 чэрвеня 1956, Масква) — рускі геолаг, географ, пісьменнік-фантаст (аўтар знакамітых раманаў «Зямля Саннікава» і «Плутонія»), надворны саветнік, акадэмік АН СССР (1929), Герой Сацыялістычнай Працы (1945).

Біяграфія

Скончыў Горны інстытут у Санкт-Пецярбургу (1886). Прафесар Томскага тэхналагічнага інстытута (1901-1912) і Маскоўскай горнай акадэміі (1921-1929). З 1930 года старшыня Камісіі па вывучэнні шматгадовай мерзлаты, з 1939 года дырэктар Інстытута мерзлатазнаўства АН СССР. У 1942-1946 гадах акадэмік-сакратар Аддзялення геолага-геаграфічных навук АН СССР. З 1947 года ганаровы прэзідэнт Геаграфічнага таварыства СССР.

Зноскі

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 11: Мугір — Паліклініка / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2000. — Т. 11. — С. 425. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0188-5 (т. 11).