Турухан | |
---|---|
руск. Турухан | |
Характарыстыка | |
Даўжыня | 639 км |
Басейн | 35 800 км² |
Расход вады | 371 м³/с (у вусці) |
Вадацёк | |
Выток | Заходне-Сібірская раўніна |
• Месцазнаходжанне | Заходне-Сібірская раўніна |
• Каардынаты | 67°13′55″ пн. ш. 85°51′36″ у. д. |
Вусце | Енісей |
• Месцазнаходжанне | 971 км па левым беразе |
• Вышыня | 5 м |
• Каардынаты | 65°55′45″ пн. ш. 87°41′40″ у. д. |
Размяшчэнне | |
Водная сістэма | Енісей → Карскае мора |
|
|
Краіна | |
Рэгіён | Краснаярскі край |
Раён | Туруханскі раён |
Код у ДВР | 17010800212116100097346 |
выток вусце |
|
выток вусце |
|
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Туруха́н (руск.: Туруха́н[1]) — рака ў Азіяцкай частцы Расіі, у Заходняй Сібіры, на тэрыторыі Туруханскага раёна Краснаярскага края, левы прыток Енісея.
Даўжыня ракі 639 км, плошча вадазбору — 35 800 км². Упадае ў Енісей на 10 км ніжэй па цячэнні ад яго правага прытоку Ніжняй Тунгускі, утвараючы дэльту Цячэ па Заходне-Сібірскай раўніне. Жыўленне пераважна снегавое і дажджавое, таксама ад падземных крыніц. Расход вады ў вусці складае 371 м³/с. Ледаход пасля Енісея ў маі — чэрвені, замярзае ў кастрычніку з утварэннем наледзяў да студзеня. Суднаходная ў ніжнім цячэнні на 270[1] км (288 км, ад вусця да сяла Янаў Стан[2]), летам мялее і робіцца нязручнай для суднаходства.
Зноскі
- 1 2 Большой энциклопедический словарь: В 2-х т. / Гл. ред. А. М. Прохоров. — М.: Сов. энциклопедия, 1991. — Т. 2. — С. 508. — 768 с. — 2 000 000 экз. — ISBN 5-85270-044-4 (т. 2.). (руск.)
- ↑ Река Турухан // Государственный водный реестр РФ (руск.)
Літаратура
- Турухан // Большой энциклопедический словарь: В 2-х т. / Гл. ред. А. М. Прохоров. — М.: Сов. энциклопедия, 1991. — Т. 2. — С. 508. — 768 с. — 2 000 000 экз. — ISBN 5-85270-044-4 (т. 2.). (руск.)
Спасылкі
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.