Туліт | |
---|---|
![]() | |
Туліт з Тведэстранда, Нарвегія | |
Формула | Ca2Al3(SiO4)(Si2O7)O(OH) |
Сінгонія | Рамбічная |
Колер | Ружовы |
Колер рысы | Белая ці бясколерная |
Бляск | Шкляны |
Празрыстасць | Прасвечвае ў краях |
Цвёрдасць | 6,5 |
Спайнасць | Дасканалая |
Злом | Няроўны |
Шчыльнасць | 3,1—3,38 г/см³ |
Паказчык пераламлення | 1,69—1,70 |
Туліт (разалін, уніяніт) — шчыльная густа-ружовая ці ружова-чырвоная разнавіднасць мінерала цаізіт. Афарбоўка каменя абумоўлена іонамі марганцу (прымешка Mn дасягае ~ 1 %).
Сустракаецца ў выглядзе масіўных крупчастых, шаставатых, зблытана-кудзелістых агрэгатаў. Утвараецца пры рэгіянальным метамарфізме, сустракаецца ў метамарфічных пародах як прадукт гідратэрмальнай змены плагіяклаза ў гідратэрмальна змененых асноўных вывергнутых пародах і крышталічных сланцах. Спадарожныя мінералы: кварц, альбіт, біятыт, эпідот, гранаты.
Упершыню знойдзены ў 1820 годзе ў Нарвегіі (акруга Лом). Назва паходзіць ад старажытнай назвы міфічнага вострава ў паўночнай частцы Нарвегіі — Тул. Пазней быў знойдзены таксама ў Заходняй Аўстраліі, Намібіі, ЗША (штаты Тэнесі, Каліфорнія, Паўночная Караліна), Грэнландыі, Расіі (Урал), Аўстрыі (Ціроль), Італіі, Польшчы (Ніжняя Сілезія).
Гл. таксама
Спасылкі
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Туліт