Карта Японіі з вылучаным рэгіёнам Тасанда

Тасанда (яп.: 東山道, літар. «Рэгіён усходніх гор») — старая японская адміністрацыйная адзінка. Адзін з сямі старажытных «шляхоў» па сістэме Гакісіціда (VII стагоддзе)^[1].

Складаецца з наступныя правінцыі:

• Омі (яп.: 近江国)
• Міна (яп.: 美濃国)
• Хіда (яп.: 飛驒国)
• Сінана (яп.: 信濃国)
• Кадзукэ (яп.: 上野国)
• Сімоцукэ (яп.: 下野国)
• Муцу (яп.: 陸奥国)
• Дэва (яп.: 出羽国)

З прычыны экспансіі японцаў і выцяснення карэнных жыхароў эмісі, Тасанда ўвесь час пашыраўся на поўнач. Таму дзве самыя паўночныя правінцыі рэгіёна (Дэва і Муцу) паступова сталі самымі буйнымі ў Японіі. У часы перыяду Сэнгоку (XV—XVII стст.) розныя часткі гэтых абласцей кіраваліся рознымі самурайскімі родамі. Гэта раздробненасць была замацавана і ў кіраванне сёгуната Такугава (XVII—XIX стст.). Адміністрацыйнай рэформай 1868 года канчаткова быў уведзены падзел Муцу на пяць правінцый (уласна Муцу, Рыкуцю, Рыкудзэн, Івакі і Івасіра) і Дэва на дзве (Удзэн і Уго).

Зноскі