сімвал	${\displaystyle \tau ^{-}}$
маса	1,77682(16) ГэВ[1]
антычасціца	${\displaystyle \tau ^{+}}$
лік відаў	1
статыстыка	ферміён
група	лептон
пакаленне	3
узаемадзеянне	электрамагнітнае, слабае, гравітацыйнае
квантавыя лікі
электрычны зарад	-1
спін	½
каляровы зарад	адсутнічае
лік спінавых станаў	2
Іншыя ўласцівасці і звесткі
час жыцця	2,9×10−13 с
каналы распаду	${\displaystyle \tau ^{-}\rightarrow \mu ^{-}+{\bar {\nu }}_{\mu }+\nu _{\tau }\qquad }$ (17,4 %) ${\displaystyle \tau ^{-}\rightarrow e^{-}+{\bar {\nu }}_{e}+\nu _{\tau }\qquad }$ (17,8 %) адроны (> 50 %)
састаў часціцы	элементарная часціца
адкрыта	1975

Тау-лептон (ад грэчаскай літары грэч. τ — тау, якая выкарыстоўваецца для абазначэння), таон — нестабільная элементарная часціца з адмоўным электрычным зарадам і спінам ½. У Стандартнай Мадэлі фізікі элементарных часціц класіфікуецца як частка лептонаў сямейства ферміёнаў (разам з электронам, мюонам і нейтрына). Як і ўсе фундаментальныя часціцы, тау-лептон мае антычасціцу з зарадам процілеглага знака, але з такой жа масай і такім жа спінам: антытау-лептон (антытаон). Разам з ім, а таксама тау-нейтрына і антынейтрына, тау-лептон складае трэцяе пакаленне лептонаў.

Тау-лептон быў адкрыты ў 1975 годзе на электрон-пазітронным калайдары SPEAR ў Нацыянальнай паскаральнай лабараторыі SLAC (Стэнфард, ЗША) М. Перлам і супрацоўнікамі^[2]. Тау-лептоны ўтвараліся ў выніку рэакцыі

${\displaystyle e^{+}e^{-}\to \tau ^{+}\tau ^{-}.}$

За адкрыццё гэтай часціцы Марцін Перл атрымаў Нобелеўскую прэмію па фізіцы за 1995 .

Маса τ-лептона 1778,8 МэВ. Час жыцця 2,9×10⁻¹³ с.

Распады

Дыаграма Фейнмана асноўных распадаў τ-лептона

Тау-лептон з'яўляецца адзіным лептонам, які можа распадацца на адроны, бо астатнія лептоны вельмі лёгкія для гэтага.

Асноўныя каналы распаду ${\displaystyle \tau ^{-}}$-лептона:

• ${\displaystyle \tau ^{-}\rightarrow \mu ^{-}+{\bar {\nu }}_{\mu }+\nu _{\tau }\qquad }$ (17,4 %)
• ${\displaystyle \tau ^{-}\rightarrow e^{-}+{\bar {\nu }}_{e}+\nu _{\tau }\qquad }$ (17,8 %)
• адроны (> 50 %)

Зноскі