Такфарынат (лац.: Tacfarinas; памёр у 24 годзе) — правадыр паўстання супраць рымлян у правінцыі Афрыка.
Паводле паходжання нумідыец, быў салдатам рымскай арміі, служыў у дапаможных войсках, дэзертыраваў. Быў правадыром племя мусуламіяў. У 17 годзе падняў паўстанне супраць Рыма. Да яго далучыліся правадыры некаторых іншых плямёнаў, а таксама мясцовыя беднякі. Такфарынат імкнуўся арганізаваць сваю армію на рымскі манер, пры гэтым выкарыстоўваючы тактыку партызанскай вайны, нападаючы на невялікія ўмацаванні рымлян і асобныя атрады.
Рымскія палкаводцы тройчы атрымлівалі перамогі над Такфарынатам (у 18 годзе — Фурый Каміл, у 20 — Луцый Апроній, у 22 — Квінт Юній Блез), але ён адступаў у пустыню, дзе зноў збіраў прыхільнікаў і аднаўляў вайну. У 24 годзе Публій Карнелій Далабела акружыў войскі Такфарыната каля Аўзеі. Калі бітва была прайграна, Такфарынат кінуўся на свой меч.