Сінклін́аль[1], геасінкліналь, сінклінальная складка[1] (стар.-грэч.: συγκλίνω — нахіляюся) — увагнутая складка пластоў горнай пароды зямной кары, нахілам слаёў да восі і заляганнем больш маладых слаёў у восевай частцы і больш старажытных на крылах.
Адрозніваюць сінкліналі сіметрычныя і асіметрычныя, каробчатыя, кілепадобныя і іншыя. Звычайна сінкліналі спалучаюцца з антыкліналямі.
Гл. таксама
- Тэорыя геасінкліналяў
- Дыслакацыя тэктанічная
Зноскі
- 1 2 БелЭн 2002.
Літаратура
- Клімовіч І. В. Сінкліналь, сінклінальная складка // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 14. — С. 402. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0238-5 (т. 14).
Спасылкі
- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Сінкліналь
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.