Сяргей Фёдаравіч Ахрамееў
руск.: Сергѐй Фёдорович Ахромѐев
Ахрамееў у 1988 годзе
Дата нараджэння	5 мая 1923(1923-05-05)[1][2]
Месца нараджэння	Віндрэй[d], Спаскі павет[d], Пензенская губерня, РСФСР, СССР
Дата смерці	24 жніўня 1991(1991-08-24)[1] (68 гадоў)
Месца смерці	Масква, РСФСР, СССР
Месца пахавання	Траякураўскія могілкі
Альма-матар	Ваенная акадэмія Генеральнага штаба Узброеных Сіл Расійскай Федэрацыі
Грамадзянства	СССР
Прыналежнасць	СССР
Род войскаў	Рабоча-Сялянская Чырвоная Армія
Гады службы	1940—1988
Званне
Камандаваў	Генеральны штаб Далёкаўсходняя ваенная акруга ад узвода да танкавай арміі
Бітвы/войны	Вялікая Айчынная вайна Афганская вайна
Узнагароды і званні	Ордэн «За службу Радзіме ва Узброеных Сілах СССР» III ступені Медаль «У азнаменаванне 100-годдзя з дня нараджэння Уладзіміра Ільіча Леніна» Медаль «За адзнаку ў ахове дзяржаўнай мяжы СССР» Юбілейны медаль «Сорак гадоў перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.» Медаль «Ветэран Узброеных Сіл СССР» Медаль «За ўмацаванне баявой садружнасці» Юбілейны медаль «30 гадоў Савецкай Арміі і Флоту» Медаль «40 гадоў Узброеных Сіл СССР» Медаль «50 гадоў Узброеных Сіл СССР» Медаль «60 гадоў Узброеных Сіл СССР» Медаль «70 гадоў Узброеных Сіл СССР» Медаль «У памяць 800-годдзя Масквы» Медаль «За бездакорную службу» (СССР) Замежныя ўзнагароды: Ордэн Сухэ-Батара Медаль «30 гадоў Перамогі над мілітарысцкай Японіяй» (Манголія) Медаль «40 гадоў Халхін-Гольскай Перамогі» Медаль «60 гадоў Мангольскай Народнай Арміі» Медаль «За ўмацаванне братэрства па зброі» Ордэн Саурскай рэвалюцыі Ордэн Чырвонага Сцяга (Афганістан) Медаль «Ад удзячнага афганскага народа», Афганістан Ордэн Шарнхорста Ордэн Георгія Дзімітрава Медаль «100 гадоў Вызвалення Балгарыі ад асманскага рабства» Медаль «Кітайска-савецкая дружба» Медаль «Брацтва па зброі» Чэхаславацкі залаты медаль «За ўмацаванне дружбы па зброі» Ордэн «9 верасня 1944 года» 1 ступені
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Сяргей Фёдаравіч Ахрамееў (5 мая 1923—24 жніўня 1991, Масква, СССР) — савецкі дзяржаўны і партыйны дзеяч, Герой Савецкага Саюза, Маршал Савецкага Саюза.

Біяграфія

Пачаў ваенную службу ў 1940 годзе, паступіўшы ў ваенна-марское вучылішча. Уступіў у КПСС у 1943 годзе. У гады Вялікай Айчыннай вайны — камандзір узвода марской пяхоты, ад’ютант, начштаба батальёна, камандзір батальёна, ваяваў на Сталінградскім, Ленінградскім, 4-м Украінскім і Паўднёвым франтах. Быў узнагароджаны за ўдзел у абароне Ленінграда падчас блакады.

Пасля вайны камандзір танкавага батальёна, начальнік штаба і камандзір танкавага палка, намеснік камандзіра, начальнік штаба і камандзір танкавай дывізіі. У 1952 скончыў Ваенную акадэмію бранетанкавых і механізаваных войскаў і ў 1967 Ваенную акадэмію Генштаба.

З 1967 1-й намеснік камандуючага і камандуючы арміяй, начальнік штаба — 1-й намеснік камандуючага войскамі ДВА. З 1974 года — намеснік начальніка, з 1979 года — першы намеснік начальніка, а ў 1984—1988 гг. — начальнік Генеральнага штаба Узброеных сіл СССР і першы намеснік міністра абароны СССР.

Лаўрэат Ленінскай прэміі 1980 года за даследаванне і распрацоўку новых сістэм аўтаматызаванага кіравання Узброенымі Сіламі. З 1981 года — кандыдат, а ў 1983—1990 гг. — член ЦК КПСС. У 1982 годзе яму прысвоена званне Героя Савецкага Саюза. У 1983 годзе атрымаў званне Маршала Савецкага Саюза. З 1988 года — дараднік старшыні Прэзідыўма ВС СССР, з мая 1989 года — дараднік старшыні ВС СССР. З сакавіка 1990 года — дараднік Прэзідэнта СССР.

Маршал Ахрамееў падтрымаў Дзяржаўны камітэт па надзвычайным становішчы, але ў ім не ўдзельнічаў. Пасля паражэння ДКНС, 24 жніўня 1991 года скончыў жыццё самагубствам, напісаўшы ў перадсмяротнай запісцы:

«Не могу жить, когда гибнет моё Отечество и уничтожается всё, что я всегда считал смыслом моей жизни. Возраст и прошедшая моя жизнь дают мне право из жизни уйти. Я боролся до конца. Ахромеев».

Неўзабаве пасля пахавання магіла Ахрамеева была разрабавана, скрадзены мундзір Маршала разам з узнагародамі. Злачынцы не знойдзены.

Зноскі