Сяргей Уладзіміравіч Ільюшын
Дата нараджэння	18 (30) сакавіка 1894
Месца нараджэння	Дзілялева, Валагодскі павет[d], Валагодская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	9 лютага 1977(1977-02-09)[1][2][…] (82 гады)
Месца смерці	Масква, РСФСР, СССР
Месца пахавання	Новадзявочыя могілкі
Грамадзянства	Расійская імперыя  СССР
Дзеці	Vladimir Ilyushin[d]
Род дзейнасці	авіяканструктар, інжынер, выкладчык універсітэта, палітык, ваенны, лётчык
Навуковая сфера	авіяцыйная прамысловасць[d]
Месца працы	Авіяцыйны комлекс імя С. У. Ільюшына[d] Цэнтральны аэрагідрадынамічны інстытут[d]
Навуковая ступень	доктар тэхнічных навук
Навуковае званне	акадэмік АН СССР[d] спіс правадзейных членаў АН СССР[d]
Альма-матар	Ваенна-паветраная інжынерная акадэмія імя М. Я. Жукоўскага[d] (1926)
Вядомыя вучні	Генрых Наважылаў[d]
Партыя	Камуністычная партыя Савецкага Саюза
Член у	Расійская акадэмія навук Акадэмія навук СССР
Прэміі
Узнагароды
Сайт	ilyushin.org (руск.)
Подпіс
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Сяргей Уладзіміравіч Ільюшын (руск.: Серге́й Влади́мирович Илью́шин; 18 (30) сакавіка 1894, Дзілялева, Валагодскі павет, Валагодская губерня, Расійская імперыя — 9 лютага 1977, Масква, СССР) — савецкі авіяканструктар, распрацоўшчык самага масавага баявога самалёта ў гісторыі — штурмавіка Іл-2. Тройчы Герой Сацыялістычнай Працы (1941, 1957, 1974), адзіны лаўрэат сямі Сталінскіх прэмій (1941, 1941, 1943, 1946, 1947, 1950, 1951), лаўрэат Ленінскай прэміі (1960), Дзяржаўнай прэміі СССР (1971). Кавалер васьмі ордэнаў Леніна (1936, 1941, 1945, 1945, 1954, 1964, 1971, 1974). Генерал-палкоўнік інжынерна-тэхнічнай службы (1967; з 1971 года — генерал-палкоўнік-інжынер). Акадэмік АН СССР (1968).

Зноскі

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 7. — 604 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0130-3 (т. 7).