| Сцяпан Антонавіч Жабінскі | |
|---|---|
 | |
| Род дзейнасці | грамадскі дзеяч, журналіст, мемуарыст, палітычны актывіст |
| Дата нараджэння | 1894 |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 1975 |
| Грамадзянства | |
| Месца працы | |
| Альма-матар | |
| Партыя | |
| Бітвы/войны | |
| Узнагароды і прэміі |
 |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
.svg.png.webp){kind=small}
Сцяпан Антонавіч Жабінскі (1894, в. Рудаўка, Ваўкавыскі павет, Гродзенская губерня, цяпер Свіслацкі раён, Гродзенская вобласць — 1975) — рэдактар, грамадскі дзеяч.
Жыццяпіс
Нарадзіўся ў сялянскай сям’і. Скончыў Свіслацкую настаўніцкую семінарыю. У 1914—1917 гадах у дзеючай Рускай імператарскай арміі. У 1920 годзе старшыня Свіслацкага валаснога рэўкама.
З 1923 года член КПЗБ. Удзельнік партызанскага руху ў Заходняй Беларусі. Арыштоўваўся польскімі ўладамі. На «працэсе 45-ці» асуджаны да 4 гадоў зняволення, вывалены 1 студзеня 1927 года. Пасля вызвалення прыняў рашэнне аб выездзе разам з сям’ёй у БССР. У канцы 1927 года быў прыняты на працу ў газету «Звязда», атрымаў пасаду загадчыка сектара замежнай інфармацыі, часам выступаў з публікацыямі на старонках газеты. У першыя дні лютага 1933 года быў пераведзены на працу ў прадстаўніцтва ЦК КПЗБ пры ЦК КПБ.
Арыштаваны 20 лістапада 1933 года ў Мінску. Асуджаны паводле пастановы калегіі АДПУ СССР 9.1.1934 года як «член контррэвалюцыйнай арганізацыі БНЦ» да 3 гадоў папраўча-працоўных лагераў. Вызвалены 11.6.1936 года.
У пасляваенны час жыў у Віцебску. Напісаў успаміны. Рэабілітаваны трыбуналам БВА 18.4.1956 года. Асабовая справа С. Жабінскага № 10182-с захоўваецца ў архіве КДБ Беларусі.
Творы
- Начало пути // Годы испытаний и мужества. Мн., 1973.