Станіслаў Кішка
Станіслаў Кішка
Герб «Дуброва»
4-ы гетман вялікі літоўскі 1503 — 1507
Папярэднік	Станіслаў Янавіч Кезгайла
Пераемнік	Канстанцін Іванавіч Астрожскі
намеснік смаленскі 1500 — 1503
Папярэднік	Мікалай Іванавіч Ільініч
Пераемнік	Юрый Андрэевіч Салагуб[d]
маршалак вялікі літоўскі 1512 — 1514
Папярэднік	Ян Юр’евіч Забярэзінскі
Пераемнік	Ян Радзівіл
Смерць	1514[1] ці 1513[1]
Род	Кішкі
Бацька	Пётр Струміла[d]
Жонка	1) з роду Кучукаў 2) Соф'я з Мантыгірдавічаў
Дзеці	ад першага шлюбу: Барбара ' ад другога шлюбу: Ганна, Пётр
Дзейнасць	дыпламат

Станіслаў Пятровіч Кішка (? — 1513 або 1514) — дзяржаўны і ваенны дзеяч Вялікага княства Літоўскага, намеснік смаленскі (1500—1503), вялікі гетман літоўскі (1503—1507), вялікі маршалак літоўскі (з 1512).

Біяграфія

З магнацкага роду Кішкаў герба «Дуброва», сын Пятрашкі Страмілы. Атрымаў мянушку «Кішка», ад якой пайшло прозвішча роду.

Займаў шэраг дзяржаўных пасад, у тым ліку падстолія (1487—1488), стольніка літоўскага (1491), намесніка лідскага (з 1493). Удзельнічаў у пасольстве ў Маскву наконт шлюбу дачкі маскоўскага гаспадара Івана III Алены з вялікім князем Аляксандрам.

У 1496 браў удзел у выправе караля Яна Ольбрахта на малдаўскага гаспадара, дзе з уласным аддзелам разбіў татараў пад Брацлавам. У 1499 атрымаў пасаду намесніка смаленскага, распачаў умацаванне горада. У чэрвені 1502 кіраваў абаронай Смаленска ад маскоўскіх войскаў. У 1503 разбіў татараў у бітве каля Прыпяці. У тым жа годзе стаў вялікім гетманам, заставаўся ім да 1507, калі з маскоўскага палону вярнуўся Канстанцін Астрожскі. У 1506 браў удзел у бітве пад Клецкам.

З 1508 года быў старостам гарадзенскім. У 1508 і 1511 удзельнічаў у камісіі па размежаванні Вялікага Княства Літоўскага і Каралеўства Польскага ў Мазовіі. Каля 1512 стаў маршалкам земскім.

Другі раз ажаніўся з дачкой ваяводы троцкага Пятра Мантыгірдавіча Белага Соф’яй, ад якой меў сына Пятра і дачку Ганну (жонка Яна Радзівіла, кашталяна троцкага, пазней Станіслава Кезгайлы, старосты жамойцкага). У спадчыну ад згаслага роду Мантыгірдавічаў атрымаў маёнткі Нясвіж, Алыка і Лахва, якія праз шлюб дачкі Ганны перайшлі ў род Радзівілаў.

Зноскі

Літаратура

• Думін С. Кішкі // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — С. 101. — 792 с. — ISBN 985-11-0378-0 (т. 2), ISBN 985-11-0315-2.
• Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т.. — Мн. : БелЭн

Спасылкі

• Генеалогія Кішкаў Архівавана 21 верасня 2013.