Станіслаў Іосіфавіч Станкевіч
Дата нараджэння	23 лютага 1907(1907-02-23)[1]
Месца нараджэння	Арляняты, Ашмянскі павет, Віленская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	6 лістапада 1980(1980-11-06)[1] (73 гады)
Месца смерці	Нью-Ёрк, Нью-Ёрк, ЗША
Месца пахавання	Беларускія могілкі ў Іст-Брансуіку
Грамадзянства	Расійская імперыя  Польская Рэспубліка  СССР  ФРГ  ЗША
Род дзейнасці	літаратуразнавец, пісьменнік
Месца працы	Студэнцкая думка Універсітэт Стэфана Баторыя Раніца Беларуская служба Радыё «Свабода» Інстытут вывучэння СССР Беларус
Альма-матар	Універсітэт Стэфана Баторыя
Член у	Беларускае навуковае таварыства Беларускі студэнцкі саюз Таварыства прыяцеляў беларусаведы Беларуска-амерыканскае задзіночанне
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Станіслаў Іосіфавіч Станкевіч (23 лютага 1907, в. Арляняты, Ашмянскі павет, цяпер Смаргонскі раён — 6 лістапада 1980) — беларускі грамадскі дзеяч, літаратуразнавец, крытык, публіцыст. Псеўданімы: Алесь Крыга, Дзівасіл, С. Крушыніч, А. Скіба, Алесь Скіба, Раман Шарупіч ; крыптонімы: Ст. Ст., Др. Ст. Ст.

Біяграфія

Паходзіць са знакамітага ў беларускім руху роду Станкевічаў, пляменнік Яна Станкевіча па матчынай лініі.

Станіслаў Станкевіч разам з Мікалаем Шчорсам і Наталляй Арсенневай падчас шпацыру па вуліцы Вільні. Другая палова 1930-х гг.

Вучыўся ў Віленскай беларускай гімназііі. Скончыў Віленскі ўніверсітэт імя Стэфана Баторыя (1933), абараніў магістарскую дысертацыю «Беларуская стыхія ў творах Элізы Ажэшкі». У 1936 годзе набыў годнасць доктара філасофіі ў галіне польскай і славянскай літаратуры за даследаванне «Беларускія элементы ў польскай рамантычнай паэзіі»^[2]. Састаяў у Беларускім студэнцкім саюзе. Адзін з кіраўнікоў Таварыства прыяцеляў беларусаведы, рэдактар часопіса «Студэнцкая думка». Выкладаў у Віленскім універсітэце, у 1937—1938 гадах працаваў у Югаславіі і Балгарыі. У перыяд акупацыі Беларусі быў бургамістрам Барысаўскай акругі, акруговым намеснікам Беларускай цэнтральнай рады ў Баранавічах. З лета 1944 года — у Германіі. У пачатку 1945 года рэдактар газеты «Раніца» (выдавалася ў Берліне), быў першым старшынёй «Антыбальшавіцкага блоку народаў» (1946). Садзейнічаў адкрыццю філіяла Беларускага інстытута навукі і мастацтва ў Мюнхене, выданню часопіса «Запісы», быў яго рэдактарам. Працаваў у беларускай рэдакцыі радыёстанцыі «Свабода», Інстытуце вывучэння СССР (Мюнхен). З 1962 года жыў у ЗША. Старшыня Беларуска-амерыканскага задзіночання (1963—1965). Рэдактар газеты «Беларус» (1963—1980). Аўтар кнігі «Беларуская падсавецкая літаратура першай палавіны 1960-х гг.» (1967).

Пахаваны на беларускіх могілках у Іст-Брансуіку ў штаце Нью-Джэрсі (ЗША)^[3].

Бібліяграфія

• Русіфікацыя беларускае мовы ў БССР і супраціў русіфікацыйнаму працэсу. Мн., 1994;
• Янка Купала // Спадчына. 1998. № 3;
• Беларускія элемэнты ў польскай рамантычнай паэзіі // Спадчына. 1998. № 5-6; 1999. № 1-2, 4.

Крыніцы

Літаратура

• Вабішчэвіч А. Станкевіч Станіслаў Іосіфавіч // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 2001. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0214-8.
• Станіслаў Станкевіч // Беларускія пісьменнікі: Біябібліяграфічны слоўнік. У 6 т. / пад рэд. А. І. Мальдзіса. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 1995. — Т. 6. Таталаў — Яфімаў. Дадатак. — С. 669. — 684 с.; іл.. — ISBN 985-11-0022-6.

Спасылкі

• Станкевіч Станіслаў — эл. рэсурс slounik.org
• У справе Станкевіча рана ставіць кропку Архівавана 28 сакавіка 2017.
• Ці патрэбна нам праўда пра доктара Станіслава Станкевіча? Архівавана 28 сакавіка 2017.
• Станкевіч Станіслаў. Беларускія элемэнты ў польскай рамантычнай паэзіі // на pawet.net