Смо́ргаўка (Смарго́ўка) — колішняя вёска і прадмесце Мінска. Месціцца на поўнач ад Пярэспы. Была прыблізна там, дзе цяпер сыходзяцца мінскія вуліцы Прыгарадная, Някрасава, Карастаянавай.
Назва
Назва ад таго ж антрапоніма (колішняга імені-мянушкі), ад якога і Смаргонь, — Smurgis, звязана з літоўскім smurgis «смаркач» (хто сморкаецца), smurgti «накрапваць, імжыць».
Таго ж іменнага паходжання на тэрыторыі сучаснага Мінска і былыя вёскі Траскоўшчына, Шэйпічы, Лабуншчына (у Каменнай горцы, цяпер не існуе). Існуюць балцка-літоўскія антрапонімы Traskus, Šeipys, Bugrimas, Labūnas.
Гісторыя
У канцы XIX стагоддзя ўрочышча ў Мінску (81 жыхар)[1] і ўрочышча на поўнач ад Мінска, у Сёмкава-Гарадзецкай воласці Мінскага павета Мінскай губерні (3 двары, 22 жыхары)[2]. 9 ліпеня 1913 года ў Сморгаўцы адкрылася дача-калонія для жыдоўскіх слабасільных дзяцей пры мінскай супольнасці «Лінас-Гацэдэк»[3].
За савецкім часам вёска. У 1930-я гады на поўнач ад Сморгаўкі быў хутар Сморгаўцы.
У наш час пра прадмесце нагадваюць Сморгаўскі тракт, пяць Сморгаўскіх завулкаў і Сморгаўскі праезд.
Зноскі
- ↑ Первая Всеобщая перепись населенія Россійской имперіи 1897 г. Минская губернія 1904, с. 1.
- ↑ Ярмоловичъ В. 1909, с. 188.
- ↑ Дата в истории: 98 лет назад в Минске освятили здание дачи-колонии для оздоровления слабосильных дете (руск.). govorim.by (9 чэрвеня 2011). Архівавана з першакрыніцы 10-1-2021. Праверана 10-1-2021.
Літаратура
- Сацукевіч І. Прадмесці // Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн.. — Мінск: БЕЛТА, 2002. — Т. 2. — С. 669. — 704 с. — ISBN 985-6302-46-3.
- Ярмоловичъ В. С. Списокъ населенныхъ мѣстъ Минской губерніи. — Минскъ: Изданіе Минскаго Губернскаго Статистическаго Комитета, 1909. — 231 с.
- Первая Всеобщая перепись населенія Россійской имперіи 1897 г. Минская губернія. — 1904.
- Smorgówka // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. — Tom X (Rukszenice — Sochaczew), 1889. — S. 833