| Скалапендра гіганцкая | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.jpg.webp) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Навуковая класіфікацыя | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
прамежныя рангі
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Міжнародная навуковая назва | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Scolopendra gigantea L., 1758 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Скалапендра гіганцкая (Scolopendra gigantea) дасягае даўжыні 26 см, жыве на астравах Ямайка і Трынідад, на поўначы і захадзе Паўднёвай Амерыкі. Вядомыя выпадкі нападу гіганцкай скалапендры на птушак, яшчарак і рапух. Памылкова лічыцца, што ўкус гіганцкай скалапендры смяротны і для чалавека. Асабліва ядавітым з'яўляюцца саміцы.
Знешні выгляд
Цела складаецца з 21-23 сегментаў медна-рудога або карычневага колеру, кожны з парай ножак яскрава-жоўтага колеру. Адна пара ног ператварылася ў яе ў нагасківіцы з кіпцюркамі, злучанымі з ядавітымі залозамі. А задняя пара — ў спецыяльныя вялікія ногі, што цяляпаюцца ззаду, і дапамагаюць казурцы чапляцца за камякі глебы ў земляных лёхах.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.