Серавай (саманазва: Serawai) — народ, жыхары паўднёва-заходняй часткі Суматры. Жывуць пераважна ў правінцыі Бенгкулу. Агульная колькасць (2016 г.) - 314 000 чал.^[1]

Паходжанне

Серавай размаўляюць на так званай "дэйтэрамалайскай" мове (гл. Старажытны перыяд гісторыі Інданезіі), таму мяркуецца, што іх продкі прыбылі на Суматру не раней за 1,5 тысячагоддзя да н. э. Самі серавай лічаць сябе выхадцамі з Аравійскага паўвострава. Згодна паданням, яны трапілі на Суматру праз Яву ў часы існавання дзяржавы Маджапахіт.

Культура

Серавай здаўна былі ўцягнуты ў таварную гаспадарку. У XVII ст. яны выплочвалі даніну султану Бантэна спецыямі. Дзякуючы ўплыву англійскіх гандляроў асвоілі плантацыйную форму земляробства. Вырошчваюць гваздзіковае дрэва, какосавую пальму, каву і г. д. Селяцца пераважна ўздоўж горных рэк і на ўзбярэжжы мора. У грамадстве вылучаецца група спадчынных правадыроў, якія лічаць сябе нашчадкамі манархаў Маджапахіт.

Народная культура серавай адметна сваімі арыгінальнымі танцамі.

Мова

Мова серавай адносіцца да малайскай групы аўстранезійскіх моў. Маюцца сведчанні пра існаванне старажытнай пісьмовасці, блізкай да арабскай графікі. У наш час карыстаюцца пісьмовасцю на аснове лацінкі або пісьмовасцю рэджангцаў.

Рэлігія

Большасць вернікаў серавай спавядае іслам. Захаваліся толькі некаторыя перажыткі старажытных культаў, у тым ліку рытуал "распальвання вулкана".

Зноскі

Спасылкі

• Serawai Tribe - Bengkulu Архівавана 5 сакавіка 2016.
• Welcoming the Eid, Serawai (Tribe) "Burning the Volcano" Архівавана 4 сакавіка 2016.
• Speech act in serawai language