Сенцінел | |
---|---|
Tank, Cruiser, Sentinel AC I | |
Баявая маса, т | 28,45 |
Экіпаж, чал. | 5 |
Гісторыя | |
Вытворца | New South Wales Government Railways[d] |
Гады вытворчасці | 1941—1943 |
Гады эксплуатацыі | 1942—1945 |
Колькасць выпушчаных, шт. | 66 |
Асноўныя аператары | Аўстралія |
Габарыты | |
Даўжыня, мм | 6325 |
Шырыня, мм | 2769 |
Вышыня, мм | 2565 |
Браніраванне | |
Лоб корпуса, мм/град. | 65 |
Борт корпуса, мм/град. | 45 |
Кармы корпуса, мм/град. | 45 |
Лоб вежы, мм/град. | 65 |
Карма вежы, мм/град. | 65 |
Узбраенне | |
Калібр і марка гарматы | 40-мм QF 2 pounder |
Даўжыня ствала, калібраў | 52 |
Боекамплект гарматы | 130 |
Кулямёты | 2 × 7,7-мм «Вікерс» |
Рухомасць | |
Тып рухавіка | 3 х |
Хуткасць па шашы, км/г | 48 |
Запас ходу, км | 240 |
Запас ходу па шашы, км | 320 |
Удзельная магутнасць, к. с./т | 12,5 |
Пераадольваемая сценка, м | 0,6 |
Пераадольваемы роў, м | 2,8 |
Пераадольваемы брод, м | 1,2 |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Аўстралі́йскі крэ́йсерскі танк «Сенціне́л» (англ.: Australian Cruiser Tank Sentinel, ад англ.: sentinel — «вартавы») — аўстралійскі сярэдні крэйсерскі танк часоў Другой сусветнай вайны, сярэдні па масе. Быў створаны ў 1941 годзе, калі Аўстраліі для адлюстравання пагражаючага японскага ўварвання тэрмінова быў неабходны танк, здольны вырабляцца цалкам сіламі аўстралійскіх прадпрыемстваў. У 1942—1943 гадах было выпушчана 68 «Сенцінелаў» у некалькіх варыянтах. Танк выкарыстоўваўся аўстралійскімі войскамі да 1945 года, выключна ў вучэбна-трэніровачных мэтах, так як ужо ў 1943 годзе сталі даступныя больш дасканалыя танкі «Шэрман» вытворчасці ЗША.
Гісторыя стварэння
Да сярэдзіны 1940 года пагроза Аўстраліі з боку Японіі стала настолькі сур'ёзнай, што аўстралійскі ўрад разгарнуў тэрміновую праграму ўзбраення. Паколькі Вялікабрытанія, якая чакала германскага ўварвання, не магла паставіць якой-небудзь колькасці танкаў, адзіным выхадам было стварэнне ўласнага танкабудавання. Прыцягваючы тэхнічных кансультантаў з Вялікабрытаніі, выпрацавалі рашэнне выкарыстоўваць даступныя камерцыйныя вузлы і агрэгаты, скамбінаваў іх з распрацаванымі зноўку корпусам, падвескай, шасі і вузламі сілавой устаноўкі. Вынікам стаў характэрны танк, вядомы як AC-1, або «Сенцінел». Ён адрозніваўся корпусам, адлітым як адзіная дэталь, літой вежай і ўстаноўкай трох бензінавых рухавікоў «Кадылак», якія перадаюць кручэнне на адзін вядучы вал. Асноўнае ўзбраенне абмяжоўвалася 2-фунтавай (40-мм) супрацьтанкавай гарматай, хоць пазней эксперыментавалі і з 25-фунтавай (88-мм) гарматай. Першы «Сенцінел» быў сабраны ў студзені 1942 года. Арыгінальныя інжынерныя рашэнні абмежавалі выбар прадпрыемстваў для вытворчасці гэтых машын. Будавалася новае прадпрыемства для вытворчасці танкаў, але іх выпуск спыніўся ў ліпені 1942 года пасля зборкі 66 машын. Да гэтага часу стала відавочна, што амерыканскія танкавыя заводы змогуць задаволіць усе будучыя патрэбы Аўстраліі, так што далейшая ўласная вытворчасць стала неэканамічнай.
Мадыфікацыі
- Sentinel AC I — асноўны вытворчы варыянт, з 40-мм гарматай. Выпушчана 66 адзінак.
- Sentinel AC III — версія «блізкай падтрымкі» з 88-мм гарматай-гаубіцай QF 25 pounder. Выраблены адзін прататып.
- Sentinel AC IV — мадыфікацыя з 76-мм гарматай QF 17 pounder, створаная на базе AC III. Выраблены адзін прататып.
Захаваўшыяся асобнікі
- Аўстралія — Музей Каралеўскіх Аўстралійскіх бранятанкавых войскаў у Пакапуньяле.
- Вялікабрытанія — Танкавы музей у Бовінгтане.
- ЗША — Military Vehicle Technology Foundation Museum ў Портала Вэлі.
Літаратура
- М. Барятинский. Бронетанковая техника Великобритании 1939—1945 гг. (танки, САУ). — М.: Бронеколлекция, выпуск № 4, 1996.
- Т. Дж. Гандер. Танки Второй мировой войны. — М.: АСТ, 2001. — 256 с. — (Мини-энциклопедия). — ISBN 5-17-010061-2.
- D. Fletcher. The Great Tank Scandal // British Armour In The Second World War. — HMSO, 1989. — ISBN 0-11-290460-2.
- P. Chamberlain, C. Ellis. Tanks of the World 1915—1945. — Arms and Armour Press, 1972. — ISBN 0-304-36141-0.
Спасылкі
- Australia's Australian Cruiser 1, Australian Cruiser Mk I, AC1, Sentinel . World War II Vehicles. Архівавана з першакрыніцы 19 жніўня 2013. Праверана 12 кастрычніка 2017.