| Сена | |
|---|---|
 | |
| Метад вырабу | сенажаць[d] |
| Натуральны прадукт выраблены з | метлюжковыя |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Се́на[1] — сцёблы і лісце травяністых раслін, высушаныя да вільготнасці ніжэй 15—17 %. Адзін з асноўных грубых кармоў для сельскагаспадарчых жывёл, а таксама для падкормкі дзікіх жывёл.
Якасць сена залежыць ад батанічнага складу, месца, часу і спосабу нарыхтоўкі, умоў захавання. Найлепшае сена атрымліваецца з бабовых раслін (люцэрны пасяўной (Medicago sativa), канюшыны чырвонай (Trifolium pratense) і ружовай (Trifolium hybridum), рутвіцы рагатай (Lotus corniculatus), вікі пасяўной (Vicia sativa)), таксама са злакаў (аўсяніцы лугавой (Festuca pratensis), райграсу высокага (Arrhenatherum elatius), метлюжка лугавога (Poa pratensis), цімафееўкі лугавой (Phleum pratense), купкоўкі зборнай (Dactylis glomerata), жытняку (Agropyron) і інш.).
Малакаштоўным з’яўляецца сена з буйных асок, хвашчоў, сітняку, папарацей.
Захоўваюць сена ў адрынах, пад навесамі, у абарогах, стагах або сціртах на адкрытым паветры[2][3]. Для зручнасці перавозкі і захоўвання сена прасуюць. З размолатага высакаякаснага сена атрымліваецца сянная мука.
Гл. таксама
Зноскі
Літаратура
- Се́на // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 14. — С. 324. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0238-5 (т. 14).
- Аўраменка П. С. Се́на // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 4. Недалька — Стаўраліт / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1985. — С. 485. — 599 с., іл. — 10 000 экз.
- Се́на // Тлумачальны слоўнік беларускай мовы: У 5-ці т / АН БССР, Інстытут мовазнаўства імя Я. Коласа. — Мн.: Беларус. Сав. Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 1983. — Т. 5 кн. 1: С — Улагодзіць / [рэдактар М. Р. Суднік]. — С. 114. — 663 с.
- Се́но / Бориневич В. // Т. 23. Сафлор — Соан. — М. : Советская энциклопедия, 1976. — С. 259. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978). (руск.)
- Се́но // Сельскохозяственный энциклопедический словарь (руск.) / Редкол.: В. К. Месяц (гл. ред.) и др. — М.: Советская энциклопедия, 1989. — С. 353—357. — 565 с. — 100 000 экз.
Спасылкі
- Клюсс Г. А. Сено // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907. — Т. XXXII. — С. 353—357.