Сандзё Санэтомі | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
яп.: 三条実美 | |||||||
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Курода Кіятака | ||||||
Пераемнік | Арытома Ямагата | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
13 сакавіка 1837 |
||||||
Смерць |
28 лютага 1891 (53 гады) |
||||||
Месца пахавання | |||||||
Род | Sanjō family[d] | ||||||
Бацька | Sanjō Sanetsumu[d] | ||||||
Маці | Q109668346? | ||||||
Жонка | Q109669329? | ||||||
Дзеці | Kinteru Sanjō[d], Sanjō Chieko[d] і Kinyoshi Sanjo[d] | ||||||
Дзейнасць | палітык | ||||||
Узнагароды | |||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Сандзё Санэтомі (13 сакавіка 1837 — 28 лютага 1891) — адзін з прадстаўнікоў Кіёцкай арыстакратыі, якая выступіла на баку імператара Мэйдзі ў вайне Босін. Пазней часова выконваў абавязкі прэм’ер-міністра Японіі.
Сандзё Санэтомі нарадзіўся ў сям’і міністра Сандзё Санэцуму. Падчас крызісу сёгуната Такугава Сандзё выступаў на баку імператара. Пасля адстаўкі Такугава Ёсінобу і скасавання сістэмы сёгуната Сандзё займаў шэраг важных пастоў у імперскім ўрадзе, уключаючы пасады правага і галоўнага міністраў.
У 1882 Сандзё стаў кавалерам Вышэйшага ордэна Хрызантэмы, а 7 ліпеня 1884 г. яму быў прысвоены тытул князя — вышэйшы па сістэме кадзоку.
Пасля адміністрацыйнай рэформы, праведзенай Іта Хірабумі ў 1885 годзе, Сандзё стаў першым міністрам — захавальнікам пячаткі Японіі.