Спецыяльны атрад хуткага рэагавання
Гады існавання 1999—ц. ч.
Краіна  Беларусь
Падпарадкаванне Унутраныя войскі МУС Беларусі
Тып Падраздзяленне спецыяльнага прызначэння
Функцыя барацьба з арганізаванай злачыннасцю
Колькасць ~300 байцоў
Дыслакацыя Мінск
Рыштунак савецкі, айчынны, расійскі і інш.
Удзел у
Камандзіры
Дзеючы камандзір Аляксандр Быкаў
Вядомыя камандзіры гл. #Камандзіры

Спецыяльны атрад хуткага рэагавання, САХР — спецпадраздзяленне ўнутраных войскаў МУС Беларусі, размешчанае ў г. Мінск (воінская часць 3032).

Афіцыйна падраздзяленне прызначана для аховы грамадскага парадку, барацьбы з арганізаванай злачыннасцю, арганізацыі прафілактычных мерапрыемстваў у папраўчых установах, у месцах са складаным аператыўным станам, аховы стратэгічных аб’ектаў[1].

САХР займаецца пераследам апанентаў рэжыму Лукашэнкі, узломам памяшканняў і захопам людзей. На думку СМІ, камандзір і заснавальнік САХРа Дзмітрый Паўлічэнка кіраваў выкраданнем і забойствам праціўнікаў Лукашэнкі ў канцы 1990-х — пачатку 2000-х гадоў

Гісторыя

Спецыяльны атрад хуткага рэагавання МУС Рэспублікі Беларусь створаны 29 чэрвеня 1999 года загадам міністра ўнутраных спраў № 014 ва ўнутраных войсках МУС Рэспублікі Беларусь[2]. Касцяк каманды склалі афіцэры, прапаршчыкі і найбольш падрыхтаваныя салдаты вайсковай часці 3214. Першы камандзір — Дзмітрый Паўлічэнка.

Першую аперацыю вайскоўцы САХР правялі ў кастрычніку 1999 года ў Оршы, дзе імі была затрыманая арганізаваная злачынная група[3].

У 2008 годзе атрад удзельнічаў у праграме падрыхтоўкі і абмену вопытам з венесуэльскімі сілавікамі. У красавіку члены САХРа разам з супрацоўнікамі групы «Альфа» Камітэта дзяржбяспекі, службы бяспекі прэзідэнта і байцамі 5-й брыгады спецназа наведалі Венесуэлу, дзе, акрамя ўсяго іншага, здзейснілі ўзыходжанне на Пік Балівара, усталяваўшы сцягі дзвюх краін, а таксама сімволіку сілавых структур і беларускага спартыўнага таварыства «Дынама»[4].

16 сакавіка 2016 года міністр унутраных спраў Беларусі Ігар Шуневіч ператварыў САХР у воінскую часць 3032 у складзе 3-й асобнай Чырванасцяжнай брыгады спецыяльнага прызначэння. Рашэнне зацвердзілі па прапанове камандзіра САХРа Юрыя Назаранка, бо ў атрада з’явіліся ўласныя службы[5].

16 снежня 2019 года «Deutsche Welle» апублікавала інтэрв’ю з Юрыем Гараўскім, былым байцом спецыяльнага атрада хуткага рэагавання (САХР) унутраных войскаў МУС Беларусі. Ён сцвярджаў, што ў 1999 годзе па загадзе заснавальніка САХРа падпалкоўніка Дзмітрыя Паўлічэнкі ўдзельнічаў у выкраданнях і забойствах праціўнікаў Лукашэнкі: міністра ўнутраных спраў Юрыя Захаранкі, кіраўніка Цэнтрвыбаркама Віктара Ганчара і прадпрымальніка Анатоля Красоўскага, які падтрымліваў беларускую дэмакратычную апазіцыю. Паўлічэнка, заявіў Гараўскі, асабіста застрэліў выкрадзеных[6].

Фарміраванне

Колькасць фарміравання невядома, але ў некаторых крыніцах паказваюцца лікі ад 300 чалавек. Камплектуецца афіцэрамі, прапаршчыкамі і сяржантамі. Кандыдаты праходзяць комплекснае тэставанне з упорам на выяўленне асаблівасцяў паводзін у экстрэмальных сітуацыях і здаюць нарматывы па фізічнай падрыхтоўцы. Усе байцы выдатна валодаюць методыкамі рукапашнага бою, некаторыя з іх з’яўляюцца майстрамі і кандыдатамі ў майстры спорту па розных адзінаборствах[7].

САХР узброены аўтаматамі АК, пісталетамі ПМ і ПС, а таксама іх мадэрнізаваныя варыянты для бясшумнай стральбы, і помпавымі стрэльбамі для стральбы карцеччу[8].

Камандзіры

Зноскі

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.