Ручнік — выраб з упітвальнай тканіны або паперы, звычайна ў выглядзе прамавугольніка; прызначаны для высушвання або выцірання прадметаў і цела чалавека шляхам убірання вадкасці з іх паверхні пры непасрэдным кантакце.
Для цела ў асноўным выкарыстоўваюцца тканевыя махровыя ручнікі, якія маюць у складзе пераважна баваўняныя валокны з-за іх вялікай упітвальнай здольнасці (якая даходзіць да 300 %[1]) .
Тканевыя ручнікі адносяцца да групы адзінкавых тэкстыльных вырабаў. Тэкстыльныя ручнікі часта маюць прышытую пятлю, з дапамогай якой іх можна павесіць на насценныя мэблевыя гаплікі для выкарыстання (раней рэкамендавалася прышываць пятлю на абодвух канцах, каб ручнік зношваўся больш раўнамерна). Акрамя гаплікаў, ручнікі таксама могуць размяшчацца ў перакінутым праз штангу стане, і дзякуючы такому разгарнутаму падвешванню, хутчэй высыхаюць. Тканевыя ручнікі могуць мець рознае аздабленне, напрыклад, карункі, вышыўку, аплікацыю і гэтак далей.
Аднаразовыя ручнікі могуць вырабляцца як у адзінкавым выглядзе, так і ў рулоне, як з паперы, так і з нятканага матэрыялу.
Зноскі
- ↑ «Один день» на производстве махровых полотенец - YouTube. www.youtube.com. Праверана 22 снежня 2020.
Літаратура
- Беловинский Л. В. Полотенце // Иллюстрированный энциклопедический историко-бытовой словарь русского народа. XVIII — начало XIX в. / под ред. Н. Ерёминой. — М.: Эксмо, 2007. — С. 507. — 784 с. — 5000 экз. — ISBN 978-5-699-24458-4.
- Полотенца // Товарный словарь / И. А. Пугачёв (главный редактор). — М.: Государственное издательство торговой литературы, 1959. — Т. VII. — Стб. 197—205. — 563 с.
- Полотенце // Русская изба : Иллюстрированная энциклопедия. — СПб.: Искусство-СПБ, 2004. — С. 103—105. — 376 с.