Расійскі Жаночы Фашысцкі Рух — жаночая арганізацыя Усерасійскай фашысцкай партыі, створаная ў Харбіне дзеля аб'яднання дзяўчын і жанчын Расіі, якія падзяляюць ідэі партыі. Ідэалогія РЖФР — расійскі фашызм, вызначаны галоўным лозунгам расійскіх фашыстаў — Бог, Нацыя, Праца. Перыяд існавання 1931—1943 гг. Яднала рускіх дзяўчын і жанчын ва ўзросце ад 20 да 40 гадоў. Арганізацыя дзеяла ў адпаведнасці са палажэннем № 11 «Пра Расійскі Жаночы Фашысцкі Рух».
Рух выступаў за Нацыянальную працоўную Расію, пабудаваную на карпарацыйнай сістэме расійскага фашызму, у якой жанчына заняла б «па праве ёй прыналежнае месца — носьбіткі ідэі хараства і захавальніцы сямейнага агменю (жонкі, маці), належным чынам забяспечанае законам».
Складалася з цэнтральнага кіраўніцтва і мясцовых арганізацый РЖФР. Цэнтральным кіраўніцтвам быў Кіроўны цэнтр РЖФР і яго органы, мясцовымі арганізацыямі — агмені, раёны і аддзелы РЖФР.
Расійскі Жаночы Фашысцкі Рух уваходзіў ва Усерасійскую фашысцкую партыю ў якасці аўтаномнай арганізацыі-секцыі, што працавала па нормах, выпрацаваных Кіроўным цэнтрам РЖФР і зацверджаных Кіраўніком УФП. Кіроўны цэнтр РЖФР засноўваўся на з'ездах УФП. Агульнае кіраўніцтва працай Руху прыналежала Кіраўніку УФП праз Кіроўны цэнтр РЖФР. Пастановы Кіроўнага цэнтра РЖФР прымалі сілу па цверджанні іх Кіраўніком УФП.
Кіроўны цэнтр РЖФР складаўся са старшыні, якая лічылася таксама старшынёй усяго РЖФР у цэлым, яе намесніцы, сакратара, якая лічылася таксама сакратаром усяго РЖФР у цэлым, скарбніка і начальніц аддзелаў Кіроўнага цэнтра — аддзела прапаганды, аддзела падрыхтоўкі.
Мясцовыя арганізацыі РЖФР складаліся з фашыстак розных катэгорый спачувальнікаў, кандыдатак, сапраўдных членаў, членаў актыву, залічаных у адпаведную арганізацыю дырэктывай яе кіроўнага органа. Агменем звалася група фашыстак ад 2 да 5 чалавек, раёнам — група агменяў вызначанай тэрыторыі і аддзелам — група агменяў ці раёнаў вызначанай значнай тэрыторыі.
Расійскі Жаночы Фашысцкі Рух меў форму: белую блузу з чорнай спадніцай і чорным гальштукам-бантам, на левым рукаве насілася агульнапартыйная свастыка.
Літаратура
- Азбука фашизма / Сост. Г. В. Тараданов, при участ. В. В. Кибардина, под ред. и с доп. К. В. Родзаевского. — Харбин: Наш путь, 1935. — 110 с. Архівавана 4 сакавіка 2014.
- Лазарева С. «Союз русских женщин» со свастикой // Проблемы Дальнего Востока. — 1994. — № 3. — С. 151—154.
- Окороков А. В. Фашизм и русская эмиграция (1920-1945 гг.). — М.: Руссаки, 2002. — 593 с. — ISBN 5-93347063-5.
- Сидорчик А. Свастика над Харбином. Как борцы с большевизмом стали русскими фашистами // Аргументы и факты. — 26.05.2016.
- Родзаевский К. В. Завещание русского фашиста. — М.: ФЭРИ-В, 2001. — 512 с. — ISBN 5-94138-010-0.
- Усов В.Н. Последний император Китая Пу И (1906—1967).. — М.: Олма-пресс, 2003. — С. 200-203. — 415 с. — ISBN 5-224-04249-6.
- John J. Stephan. The Russian Fascists: Tragedy and Farce in Exile, 1925—1945. — New York: Harper & Row, 1978. — ISBN 0-06-014099-2.