Размеркава́льны вал[1] — дэталь механізма машын, прылад, апаратаў, якая забяспечвае пэўны парадак выканання аперацый і цыклічнасць работы. Асноўная дэталь газаразмеркавальнага механізму (ГРМ), якая служыць для сінхранізацыі ўпуску, выпуску і тактаў працы рухавіка. Таксама ўваходзіць у склад сістэм кіравання розных аўтаматызаваных сітсэм.
Першае падабенства размеркавальнага вала з’явілася ў Старажытнай Грэцыі, прыкладна ў III стагоддзя да нашай эры. Пазней быў апісаны ў Месапатаміі ў 1206 годзе. Валы як часткі механізмаў і машын з’явіліся ў Еўропе прыкладна з XIV стагоддзя.
Сёння размеркавальныя валы знайшлі найбольшае ўжыванне ў рухавіках унутранага згарання ў газаразмеркавальных механізмах. У сучасных аўтамабільных рухавіках, як правіла, размешчаны ў верхняй частцы галоўкі блока цыліндраў і злучаны са шківом ці зубчастай зоркай коленвала рамянём ці ланцугом ГРМ.
Асноўнай часткай размеркавальнага вала з’яўляюцца яго кулачкі, колькасць якіх адпавядае колькасці ўпускных і выпускных клапанаў рухавіка. Такім чынам, кожнаму клапану адпавядае індывідуальны кулачок, які і адкрывае клапан, набягаючы на рычаг штурхача клапана. Калі кулачок «збягае» з рычага, клапан зачыняецца пад дзеяннем магутнай зваротнай спружыны.
Гл. таксама
- Газаразмеркавальны механізм
- IV TEC
Зноскі
Літаратура
- Размеркавальны вал // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 13: Праміле — Рэлаксін / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2001. — Т. 13. — С. 261. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0216-4 (т. 13).
Спасылкі
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Размеркавальны вал