Разалін Сасмэн Ялау
англ.: Rosalyn Sussman Yalow
Разалін Ялау у Bronx Veterans Administration Hospital (13 кастрычніка 1977 года)
Дата нараджэння	19 ліпеня 1921(1921-07-19)[1][2][…]
Месца нараджэння	Нью-Ёрк, Нью-Ёрк, ЗША[1]
Дата смерці	30 мая 2011(2011-05-30)[3][2][…] (89 гадоў)
Месца смерці	Бронкс, Нью-Ёрк, Нью-Ёрк, ЗША
Месца пахавання	Mount Moriah Cemetery[d]
Грамадзянства	ЗША
Муж	Q30526997?
Род дзейнасці	фізік, урач, выкладчыца ўніверсітэта, біяфізік
Навуковая сфера	біяфізіка
Месца працы	Шпіталь Бронкса пры кіраванні справамі ветэранаў
Альма-матар	Нью-Ёркскі ўніверсітэт Ілінойскі ўніверсітэт ва Урбане і Шампейне Хантэрскі каледж[d] Walton High School[d]
Вядомая як	распрацавала радыеімуналагічны метад
Член у	Нацыянальная акадэмія навук ЗША[4] Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук Парыжская медыцынская акадэмія[d]
Узнагароды	прэмія Альберта Ласкера за фундаментальныя медыцынскія даследаванні (1976) Нацыянальная зала славы жанчын[d] (1993) міжнародная прэмія Фонда Гайрднера (1971) AMA Scientific Achievement Award[d] (1975) Dickson Prize in Medicine[d] (1972) Зала славы жанчын у тэхналогіі[d] (1997) член Амерыканскай акадэміі мастацтваў і навук Fred Conrad Koch Award[d] (1972) ганаровы доктар Альберцкага ўніверсітэта[d] ганаровы доктар Універсітэта Маямі[d] (6 мая 1983) Ladies' Home Journal Women of the Year[d] (1978) Howard Taylor Ricketts Prize[d] (1971)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Разалін Сасмэн Я́лау (англ.: Rosalyn Sussman Yalow; 19 ліпеня 1921, Нью-Ёрк, ЗША — 30 мая 2011, Нью-Ёрк, ЗША) — амерыканскі вучоны ў галіне біяфізікі. Атрымала Нобелеўскую прэмію па медыцыне ў 1977 годзе «за развіццё радыеімуналагічных метадаў вызначэння пептыўных гармонаў» разам з Р. Гіймэнам і Э. В. Шалі.

Біяграфія

Скончыла каледж Хантэр (1941) і з 1946 года працавала ў ім. З 1950 года працавала ў шпіталі ветэранаў г.Бронкс (з 1972 з’яўлялася кіраўніком лабараторыі). Адначасова ў 1968—1974 гг. прафесар-даследчык у медыцынскай школе. У 1979—1986 гг. прафесар медыцынскага каледжа ва ўніверсітэце Йешыва.

Аўтар навуковых прац па выкарыстанні ізатопаў для ўстанаўлення колькасці гармонаў і метабалітаў у плазме крыві і тканках арганізма. Распрацавала радыеімуналагічны метад вымярэння інсуліну ў крыві (1959), а таксама паратырэоіднага гармону, гастрыну, кортыкатрапіну ў крыві і эндакрынных залозах. Хоць большасць навуковых прац Ялау выканала ў суаўтарстве з Саламонам Берсанам, ён памёр да прысуджэння Нобелеўскай прэміі.

Член Амерыканскай Нацыянальнай АН. Доктар філасофіі (1945), заслужаны прафесар (1974).

Узнагароды

• 1971 — Міжнародная прэмія Гайрднера
• 1975 — Прэмія Амерыканскай медыцынскай асацыяцыі.
• 1976 — Прэмія Альберта Ласкера за фундаментальныя медыцынскія даследаванні.
• 1977 — Нобелеўская прэмія па фізіялогіі і медыцыне (Саламон Берсан памёр у 1972 годзе і не змог падзяліць прэмію).
• 1988 — Нацыянальны навуковы медаль ЗША.

Гл. таксама

• Радыеімуналагічны метад

Зноскі

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 18. Кн. 1: Дадатак: Шчытнікі — ЯЯ / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2004. — 472 с.: іл.

Спасылкі

• Разалін Ясаў. Біяграфія на сайце n-t.ru
• Аўтабіяграфія Разалін Ялау на сайце Нобелеўскага камітэта (англ.)