Піранозы — монацукрыды, якія знаходзяцца ў цыклічнай форме і якія змяшчаюць шасцічленнае (піранавае) кольца. Піранозы ўтвараюцца ў выніку ўнутрымалекулярнай ацэталізацыі гідроксігрупы пры C-5 і альдэгіднай групы C-1 (для гексоз). Піранозы могуць існаваць у выглядзе α-і β-анамераў.

Тэрмін піраноза быў уведзены Хеуорсам ў 1929 годзе, як вынік атрымання першых рэнтгенаструктурных дадзеных для цукраў. У больш ранніх працах пазначаліся як δ-гліказіды.

Спасылкі

W. N. Haworth, C. R. Porter, J. Chem. Soc., 1929, 2796 - 2806, DOI: 10.1039/JR9290002796