| Пілкамаё | |
|---|---|
| ісп. Pilcomayo | |
 Рачная даліна | |
| Характарыстыка | |
| Даўжыня | 1590 км |
| Басейн | 270 000 км² |
| Расход вады | 175 м³/с |
| Вадацёк | |
| Выток | |
| • Месцазнаходжанне | Анды |
| • Вышыня | 3000 м |
| • Каардынаты | 19°25′40,40″ пд. ш. 66°27′17,30″ з. д. |
| Вусце | Парагвай |
| • Месцазнаходжанне | Парагвай |
| • Вышыня | 56 м |
| • Каардынаты | 25°20′55,70″ пд. ш. 57°40′04,70″ з. д. |
| Размяшчэнне | |
| Водная сістэма | Парагвай → Парана → Эстуарый Ла-Плата → Атлантычны акіян |
|
|
|
| Краіны | |
  вусце |
|
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Пілкамаё (ісп.: Pilcomayo ад кечуа: pishqu mayu «птушыная рака»), таксама Арагвай (гуар.: Araguay «рака ара») — рака ў Паўднёвай Амерыцы, правы прыток Парагвая. Даўжыня — 1 590 км. Плошча вадазбору — 270 000 км².
Рака Пілкамаё бярэ пачатак у горнай сістэме Анд на тэрыторыі Балівіі. Пачаткам лічыцца зліццё дзвюх невялікіх рэк Качымаю і Чылахуа на ўсходзе ад возера Паапо. На раўніне Гран-Чака Пілкамаё рухаецца на паўднёвы ўсход. Тут з-за вялікай колькасці адкладанняў яе рэчышча месцамі падзяляецца на 2 часткі. Умоўна аддзяляе паўночную частку Гран-Чака ад цэнтральнай. З’яўляецца памежнай ракой паміж дзяржавамі Аргенціна і Парагвай, часткова — паміж Аргенцінай і Балівіяй. Упадае ў раку Парагвай у раёне Асунсьёна.
Пілкамаё — адна з паўднёваамерыканскіх рэк, вада ў якой вельмі глеістая, што на працягу стагоддзяў прыводзіла да засмечвання рэчышча, фарміравання старыц, балот і новых рукавоў. Асабліва вялікая колькасць глею назіраецца падчас веснавых паводак. З-за заглейвання з 1900 г. да 2006 г. даўжыня асноўнага рэчышча скарацілася на 292 км. З Пілкамаё глей і наносы з Андаў трапляюць у рэкі Парагвай і Парана, дзе для развіцця суднаходства прыкладаюцца вялікія намаганні для расчысткі рэчышчаў.
У наш час дзейнічае трохнацыянальная камісія для неадкладных праблем, што могуць узнікнуць у басейне ракі.