Псалом 152

Малітва Езекіі, калі яго акружылі ворагі.

1 Гучным голасам праслаўляйце Бога; на сходзе многіх абвяшчайце славу Ягоную.

2 Сярод мноства праведных праслаўляйце хвалу Яго і гаварыце пра славу Ягоную з праведнымі.

3 Далучайце душу вашу да дабра і дасканаласці, каб праслаўляць Усявышняга.

4 Збярыцеся, каб пазнаць Яго сілу, і не марудзьце, паказваючы Сваё збавенне [і Яго сілу] і Ягоную славу ўсім немаўлятам.

5 Каб пазналася слава Госпада, дадзена мудрасць, і расказваць пра Ягоныя справы стала вядома людзям:

6 паказаць немаўлятам Яго сілу і зрабіць так, каб тыя, каму не хапае сэрца, спасціглі Яго славу;

7 якія далёкія ад уваходаў Ягоных і далёкіх ад брамаў Ягоных:

8 бо ўзвышаны Гасподзь Іакава, і слава Ягоная на ўсіх справах Ягоных.

9 І чалавек, які праслаўляе Ўсявышняга, упадабаны яму; як у таго, хто прапануе вытанчаную ежу, і як у таго, хто прапануе казлоў і цялят;

10 і як у таго, хто насычае ахвярнік мноствам цэласпаленняў; і як пах кадзіла з рук праведных.

11 З тваіх прамых варот будзе пачуты голас Ягоны і з голасу праведнага настаўлення.

12 І іх ежа будзе насычана ў праўдзе, і іх пітво, калі яны разам.

13 Іх жытло ў законе Усявышняга, і іх гаворка павінна пазнаць Яго сілу.

14 Як далёка ад бязбожных слова Яго, і ад усіх беззаконнікаў, каб пазнаць Яго!

15 Вось, вока Гасподняе мілуецца над добрымі, і да тых, што праслаўляюць Яго, памножыць міласэрнасць, і ад часу ліхога выбавіць душу іхнюю.

16 Дабраславёны Гасподзь, Які выбавіў няшчасных з рук бязбожных, які падымае рог ад Іакава і суддзю народаў з Ізраіля,

17 каб падоўжыць сваё пражыванне ў Сіёне і ўпрыгожыць наш век у Ерусаліме.

Псалом 153

Калі людзі атрымалі дазвол ад Кіра вярнуцца дадому.

1 Госпадзе, я клікаў да Цябе; выслухай мяне.

2 Я падняў рукі мае да святога жытла Твайго; прыхілі да мяне вуха Тваё.

3 І дай мне просьбу маю; не адмаўляй мае малітвы.

4 Адбудуй наноў душу маю і не губі яе; і не пакладзі яе перад бязбожнікамі.

5 Тых, хто ліхім адплачвае, адвярні ад мяне, суддзя праўды.

6 Госпадзе, не судзі мяне паводле грахоў маіх, бо ніводная плоць не нявінная перад Табою.

7 Растлумач мне, Госпадзе, закон Твой і навучы мяне судам Тваім;

8 і многія пачуюць пра справы Твае, і народы праславяць гонар Твой.

9 Памятай мяне і не забывай мяне; і не ўводзь мяне ў тое, што для мяне занадта цяжка.

10 Праз грахі юнацтва майго адышоўся Ты ад мяне, і пакаранне маё хай не ўспамінаюць супроць мяне.

11 Ачысці мяне, Госпадзе, ад злой праказы, і няхай яна больш не прыходзіць да мяне.

12 Высушыце карані яе ад мяне, і няхай лісце яенае не прарастае ўва мне.

13 Вялікі Ты, Госпадзе; таму мая просьба будзе выканана перад Табою.

14 Каму скардзіцца, каб ён даў мне? і што можа дадаць [мне] сіла людзей?

15 Ад Цябе, Госпадзе, упэўненасць мая; Я клікаў да Госпада, і Ён пачуў мяне і вылечыў разбітае сэрца маё.

16 Я мроіў і спаў; я марыў і мне дапамагалі, і Гасподзь падтрымліваў мяне.

17 Яны моцна ранілі маё сэрца; я вярнуся дзякуючы таму, таму што Гасподзь вызваліў мяне.

18 Цяпер я буду радавацца сораму іхнаму; спадзяюся на Цябе, і не пасаромлюся.

19 Дай шану на вякі, на вякі вякоў.

20 Збаў Ізраіля выбраных Тваіх, і з дому Іакава Твайго выпрабаванага.

Псалом 154

Сказаў Давід, калі змагаўся з ільвом і ваўком, якія ўзялі авечку з ягонага статку.

1 Госпадзе, Госпадзе, прыйдзі да мяне на ўспамогу; дапамажы мне і ўратуй мяне; душу маю збаў ад забойцы.

2 Ці сысці мне ў апраметную праз пашчу льва? ці воўк збянтэжыць мяне?

3 Ці мала ім было, што яны падпільнавалі статак бацькі майго і разагналі авечак бацькі майго, але і душу маю хацелі загубіць?

4 Змілуйся, Госпадзе, і захавай святога Твайго ад пагібелі; каб ён мог паўтараць славу Тваю ва ўсе свае часы і славіць вялікае імя Тваё.

5 калі Ты выбавіў яго з рук ільва-губіцеля і ваўка драпежнага, і калі выратаваў мой палон ад рук дзікіх звяроў.

Псалом 155

Сказаў Давід, калі вяртаўся, дзякуючы Богу, які выратаваў яго ад льва і ваўка і забіў іх абодвух.

1 Хваліце Госпада, усе народы; праслаўляйце Яго і дабраслаўляце імя Ягонае,

2 Які выбавіў душу абраных Сваіх ад рук смерці і выбавіў Святога Свайго ад пагібелі

3 і выратаваў мяне ад сетак апраметнай, і душу маю ад ямы, што немагчыма зразумець.

4 Таму што, перш чым маё збавенне магло выйсці перад Ім, я быў амаль разарваны на дзве часткі двума дзікімі звярамі.

5 Але Ён паслаў Свайго анёла, і закрыў ад мяне раззяўленыя вусны, і выратаваў жыццё маё ад знішчэння.

6 Душа мая праслаўляе Яго і ўзвышае Яго за ўсе дабрыні Ягоныя, якія Ён учыніў і будзе рабіць са мною.