Гістарычная дзяржава | |||||
Прылепскае каралеўства | |||||
---|---|---|---|---|---|
сербск.: Прилепско краљевство макед.: Прилепско кралство | |||||
|
|||||
1366 — 1395
|
|||||
Сталіца | Прылеп | ||||
Мова(ы) | ? | ||||
Рэлігія | ? | ||||
Форма кіравання | манархія | ||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Прылепскае каралеўства (сербск.: Држава краља Марка макед.: Прилепско кралство балг.: Прилепско кралство) — адна са шматлікіх дзяржаў, якія ўзніклі ў Македоніі пасля распаду імперыя Стэфана Душана ў канцы XIV стагоддзя[1], першапачаткова Прылепская дэспація.
Правіцелем каралеўства быў знатны сербскі военачальнік Вукашын Мрняўчавіч, які спачатку ў 1350 годзе быў жупанам Прылепа. Пасля смерці цара Стэфана Душана у 1355 годзе Вукашын падтрымаў цара Стэфана Слабага, які надаў яму тытул дэспата. У 1365 годзе цар Ураш абвясціў яго саправіцелем і каралём. Вукашын хутка адрокся ад сюзэрэна і ў 1366 годзе стаў самастойным правіцелем.
Пасля гібелі Вукашына ў 1371 годзе карону атрымаў яго старэйшы сын Марка Мрняўчавіч, вядомы як Каралевіч Марка[2][3]. Сталіцай дзяржавы быў Прылеп[4]. Каралеўства было анексавана асманскім султанам Баязідам I пасля смерці яго васала Марка ў 1395 годзе[5].
Зноскі
- ↑ The last centuries of Byzantium, (1261—1453 by Donald MacGillivray Nicol
- ↑ The Bulgarians in their historical, etnografical and political frontiers
- ↑ History of Serbia, by Harold William Vazeille Temperley(недаступная спасылка)
- ↑ A history of tht Balcans: a regional overview from a Bulgarian perspective, by Plamen S. Tzvetkov
- ↑ documents on the struggle of the Macedonian Pepole for Independence and a Nation-state