Пло́скасць — адно з асноўных паняццяў геаметрыі. Плоскасць — гэта бясконцая паверхня, да якой належаць усе прамыя, што праходзяць праз якія-небудзь два пункты плоскасці. У алгебры плоскасць вызначаецца як двухмерная афінная прастора.
У планіметрыі плоскасць разглядаецца як універсум, да якога належаць усе геаметрычныя фігуры. Стэрэаметрыя разглядае бесканечнае мноства плоскасцей, размешчаных у прасторы.
Ураўненні плоскасці
Плоскасць — алгебраічная паверхня першага парадку: у дэкартавай сістэме каардынат плоскасць можна задаць ураўненнем першай ступені.
- Агульнае ураўненне (поўнае) плоскасці
- дзе і — канстанты, прычым хоць адзін з лікаў A, B і C не роўны нулю (што раўназначна няроўнасці ); у вектарнай форме:
- дзе — радыус-вектар пункта , вектар перпендыкулярны да плоскасці (нармальны вектар). Накіравальныя косінусы вектары :
- Калі адзін з каэфіцыентаў ва ўраўненні плоскасці — нуль, ураўненне называецца няпоўным. Пры плоскасць праходзіць праз пачатак каардынат, пры (або , ) плоскасць паралельная восі (адпаведна або ). Пры (, або ) плоскасць паралельная плоскасці (адпаведна або ).
- Ураўненне плоскасці ў адрэзках:
- дзе — адрэзкі, якія плоскасць адсякае на восях і .
- Ураўненне плоскасці, якая праходзіць праз пункт перпендыкулярна вектару нармалі :
- у вектарнай форме:
- Ураўненне плоскасці, якая праходзіць праз тры зададзеныя пункты , якія не ляжаць на адной прамой:
- дзе абазначае змешаны здабытак вектараў x, y і z, па-іншаму
- Нармальнае (нармаванае) ураўненне плоскасці
- у вектарнай форме:
- дзе — адзінкавы вектар, — адлегласць плоскасці ад пачатку каардынат. Ураўненне (2) можна атрымаць з ураўнення (1) дамнажэннем на нармавальны множнік
- (знакі і супрацьлеглыя).
Спасылкі
- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Плоскасць
- Плоскость (руск.) — артыкул з Вялікай савецкай энцыклапедыі
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.