Паўль Карэр
Paul Karrer
Дата нараджэння	21 красавіка 1889(1889-04-21)[1][2][…]
Месца нараджэння	Масква, Маскоўская губерня, Расійская імперыя[3][4][…]
Дата смерці	18 чэрвеня 1971(1971-06-18)[1][2][…] (82 гады)
Месца смерці	Цюрых, Цюрых, кантон Цюрых, Швейцарыя[5]
Месца пахавання	Могілкі Флунтэрн[d]
Грамадзянства	Швейцарыя
Род дзейнасці	хімік, выкладчык універсітэта, біяхімік
Навуковая сфера	арганічная хімія
Месца працы	Цюрыхскі ўніверсітэт[4]
Альма-матар	Цюрыхскі ўніверсітэт
Член у	Лонданскае каралеўскае таварыства Леапальдзіна Шведская каралеўская акадэмія навук Французская акадэмія навук[6] Нацыянальная акадэмія навук Італіі[d] Парыжская медыцынская акадэмія[d] Баварская акадэмія навук Нацыянальная акадэмія навук ЗША Турынская акадэмія навук[d][5]
Узнагароды	Нобелеўская прэмія па хіміі (1937) прэмія Марселя Бенуа[d] (1922) ганаровы доктар Мадрыдскага ўніверсітэта Камплутэнсэ[d] (1934) Honorary Fellow of the Royal Society of Edinburgh[d] замежны член Лонданскага каралеўскага таварыства[d] (1 мая 1947)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Паўль Карэр (Paul Karrer; 21 красавіка 1889, Масква — 18 чэрвеня 1971) — швейцарскі хімік-арганік, матэматык і біяхімік.

Біяграфія

У 1911 годзе скончыў Цюрыхскі ўніверсітэт. У 1912—1918 гадах у Франкфурце-на-Майне сумесна з П. Эрліхам праводзіў фармака-хімічныя даследаванні комплексных соляў металаў і атрымаў срэбна-сальварсанавы комплекс. З 1918 года прафесар Цюрыхскага ўніверсітэта, з 1919 года дырэктар хімічнага інстытута ў Цюрыху.

Асноўныя працы

Устанавіў будову і сінтэзаваў шэраг біялагічна актыўных прыродных злучэнняў (вугляводы, алкалоіды, лецыцін, антацыянідыны, многія каратыноіды, вітаміны A, B2, Е, Да, B1 і іх каферментныя формы).

Нобелеўская прэмія

Нобелеўская прэмія па хіміі (1937) сумесна з англійскім навукоўцам У. Хоўарсам.

Зноскі