Камуна
Паццуолі
Pozzuoli
Герб
Герб
Краіна
Рэгіён
Правінцыя
Каардынаты
40°49′ пн. ш. 14°07′ у. д.
Заснаваны
521 да н.э.[1]
Плошча
43 км²
Вышыня цэнтра
28 м
Насельніцтва
108148 чалавек (2008)
Шчыльнасць
1933 чал./км²
Часавы пояс
Тэлефонны код
081
Паштовы індэкс
80078
Аўтамабільны код
NA
Код ISTAT
063060
Афіцыйны сайт
Мэр камуны
Pasquale Giacobbe
Паццуолі на карце Італіі ±
Паццуолі (Італія)
Паццуолі
Паццуолі (Кампанія‏‎)
Паццуолі

Паццуолі (італ.: Pozzuoli) — камуна ў Італіі, размяшчаецца ў рэгіёне Кампанія, падпарадкоўваецца адміністрацыйнаму цэнтру Неапаль.

Насельніцтва складае 108148 чалавек (2008 г.), шчыльнасць насельніцтва складае 1933 чал./км². Займае плошчу 43 км². Паштовы індэкс — 80078. Тэлефонны код — 081.

Заступнікам населенага пункта лічыцца святы San Procolo.

Гісторыя

Горад абавязаны сваім заснаваннем (каля 529 да н.э.) старажытным грэкам, якія назвалі яго Дыкеархіяй («горадам справядлівасці»). У выніку Самніцкіх войнаў гэтая частка Вялікай Грэцыі дасталася рымлянам, якія пераназвалі горад у Путэолы. Спроба Ганібала авалодаць горадам у 214 г. да н.э. скончылася няўдала.

Пасля набыцця статусу калоніі ў 194 г. да н.э. Путэолы квітнелі ў якасці буйнога гандлёвага порта. Пасля падзення Рымскай імперыі землетрасенні і пагроза вулканічных вывяржэнняў вымусіла жыхароў перабрацца ў суседні Неапаль, з якім ужо ў старажытнасці Паццуолі быў злучаны тунэлем, пракапаным пад прыбярэжнай скалой. Частка старажытнага горада з-за сейсмічнай актыўнасці цяпер ляжыць пад вадой і даследуецца марскімі археолагамі.

Славутасці

Рэшткі антычнага горада — тэрмы, рынак, некропаль з распісанымі пахавальнымі камерамі — параўнальна добра захаваліся. Сярод іх першае месца належыць амфітэатру Флавіяў, аднаму з найбуйнейшых у старажытным свеце. Разваліны рынку ў турыстычных буклетах праходзяць як храм Серапіса. Споліі з храма Аўгуста былі выкарыстаны пры ўзвядзенні ў Сярэднявеччы сабора Св. Прокла.

У наваколлях горада можна паглядзець на вулкан Монтэ-Нуова, які з’явіўся ў XVI стагоддзі, і вулканічны кратар Сальфатара, які час ад часу выкідвае серныя пары.

Дэмаграфія

Дынаміка насельніцтва:


Гарады-пабрацімы

Зноскі

  1. Любкер Ф. Puteoli // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга и др. — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 1130–1131.

Спасылкі

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.