сімвал	${\displaystyle \,e^{+}}$
маса	9,1093826(16)×10−31кг, 0,510998910(13) МэВ/c2
антычасціца	электрон
класы	ферміён, лептон
квантавыя лікі
электрычны зарад	+1
спін	1/2
ізатапічны спін	0
барыённы лік	0
дзіўнасць	0
чароўнасць	0
Іншыя ўласцівасці і звесткі
час жыцця	∞ (не меней 4,6×1026 гадоў)
каналы распаду	—
састаў часціцы	—

Пазітро́н (ад лац.: positivus — дадатны + (элек)трон) — дадатна зараджаная элементарная часціца, антычасціца электрона. Абазначаецца e⁺, β⁺ або e.

Мае аднолькавыя з электронам масу і спін, а магнітны момант і электрычны зарад роўныя па модулі і процілеглыя па знаку.

Пазітрон мае спін, роўны ¹⁄₂ (ферміён), адносіцца да лептонаў, удзельнічае ў электрамагнітным, слабым і гравітацыйным узаемадзеяннях.

Існаванне пазітрона тэарэтычна вынікае з ураўнення Дзірака, эксперыментальна адкрыты К. Д. Андэрсанам (1932) у касмічных прамянях і стаў першым прыкладам антычасціц.

Пры пэўных умовах утварае з электронам вадародападобную сістэму (гл. пазітроній).

Узнікае пры ўзаемаператварэннях свабодных элементарных часціц, напрыклад, пры распадах мюонаў, а таксама пры бэта-распадзе некаторых ізатопаў.

Прадказаныя Дзіракам і эксперыментальна назіраныя працэсы анігіляцыі і нараджэння пар (пазітрон — электрон) былі першымі доказамі ўзаемапераўтварэнняў элементарных часціц, на аснове якіх распрацаваны метады нараджэння новых элементарных часціц у накапляльных кольцах паскаральнікаў.

Пазітроны выкарыстоўваецца пры даследаваннях размеркавання скарасцей электронаў праводнасці, дэфектаў крышталічнай рашоткі, кінетыкі некаторых хімічных рэакцый і іншага.

Гл. таксама

• Электрон
• Пазітроній
• Антырэчыва

Літаратура

• Пазітрон // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 11: Мугір — Паліклініка / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2000. — Т. 11. С. 517.

Спасылкі

• Позитрон // Физическая энциклопедия.
• What is a Positron? Архівавана 28 кастрычніка 2005. (from the Frequently Asked Questions :: Center for Antimatter-Matter Studies)
• Website about positrons and antimatter Архівавана 27 лістапада 2012.