Падвойнае жыццё Веранікі
фр.: la Double Vie de Véronique
англ.: The Double Life of Veronika
польск.: Podwójne Życie Weroniki
Саўндтрэк Збігнева Прайснера
Дата выпуску 1991[1]
Жанр акадэмічная музыка
саўндтрэк
Працягласць 31:08 або 30:29[1]
Прафесійныя рэцэнзіі

«Падво́йнае жыццё́ Верані́кі» — саўндтрэк фільма «Падвойнае жыццё Веранікі», знятага польскім кінарэжысёрам Кшыштафам Кеслёўскім. Другі альбом Збігнева Прайснера. Выдадзены ў 1991 годзе. Пазней неаднойчы перавыдаваўся іншымі лэйбламі[5][6].

Стваральнікі

Кампазітар — Збігнеў Прайснер

Выканаўцы:

Спіс кампазіцый

№ Назва Працягласць
1. «Weronika» 00:38
2. «Véronique» 00:24
3. «Tu Viendras» 02:37
4. «L’enfance» 03:10
5. «Van den Budenmayer. Concerto en mi minuer (SBI 152). Version de 1798» 04:28
6. «Véronique» 00:35
7. «Solitude» 00:56
8. «Les Marionnettes» 02:28
9. «Thème : 1re Transcription» 00:54
10. «L’enfance II» 00:58
11. «Alexandre» 01:14
12. «Alexandre II» 01:12
13. «Thème : 2e Transcription» 00:54
14. «Concerto en mi. Instrumentation contemporaine n° 1» 00:38
15. «Concerto en mi. Instrumentation contemporaine n° 2» 01:13
16. «Concerto en mi. Instrumentation contemporaine n° 3» 01:25
17. «Van den Budenmayer. Concerto en mi minuer (SBI 152). Version de 1802» 05:19
18. «Générique de fin» 01:26

Музычнае суправаджэнне фільма

О чытачы, прашу, паверце мне вы,
Чым плыць у лодцы, хісткай і малой,
За караблём маім і слухаць спевы,

Вяртайцеся хутчэй на бераг свой!
За мною небяспечна плыць па моры —
Згубіцца можна ў далечы марской.

Плыву я ў невядомыя прасторы.
Спрыяе Апалон, Мінерва дзьме,
дапамагаюць музы бачыць зоры[7].

Альбом «Падвойнае жыццё Веранікі» складаецца з кампазіцый, якія былі напісаны ў якасці музычнага суправаджэння да аднайменнага фільма польскага рэжысёра Кшыштафа Кеслёўскага. У фільме музыка займае вядучае месца, не толькі ствараючы адмысловую атмасферу, але і адыгрываючы істотную ролю ў сюжэце. Абедзве галоўныя гераіні ў фільме адораныя вакалісткі, і адным з цэнтральных момантаў фільма з’яўляецца канцэрт, у якім Вероніка выконвае сольную партыю. Прайснер прыгадвае, што Кеслёўскі дрэнна разбіраўся ў музыцы, але выдатна разумеў яе ролю ў кіно. Так, даючы ўказанне наконт канцэрта, дзе павінна саліраваць Вероніка, Кеслёўскі наступным чынам апісаў неабходную музыку: «Ведаю, што гэта мусіць быць прыгожая песня. Мы павінны паказаць, што гэта дзяўчына — геній»[8]. Пры працы над фільмам большая частка музыкі пісалася да пачатку здымкаў. «Для „Веранікі“ я запісаў каля 80 працэнтаў музыкі да таго, як фільм быў зняты», — сцвярджае Прайснер[9].

Аўтарства вышэй згаданага канцэрта як у сюжэце, так і ў цітрах фільма, а таксама на дыску з саўндтрэкам прыпісваецца выдуманаму галандскаму кампазітару канца XVIII стагоддзя Ван дэн Будэнмаеру[10]. Апроч «Падвойнага жыцця Веранікі» яго музыка гучыць у фільмах «Дэкалог, дзевяць», «Тры колеры: Сіні» і «Тры колеры: Чырвоны». Гаворачы аб адрозненнях паміж уласнай творчасцю і творчасцю створанага ім кампазітара, Прайснер адзначае, што «Ван дэн Будэнмаер выразна выяўляе сябе слухачам як праз музыку, так і праз выбар тэкстаў»[11]. Так, у аснову канцэрта з «Падвойнага жыцця Веранікі» леглі фрагменты з «Боскай камедыі» Дантэ («Рай», II, 1—9; «Пекла», III, 4—6).

Крытыка

Саўндтрэк карціны быў выпушчаны ў 1991 годзе і сабраў шматлікія хвалебныя водгукі. Так, аглядальнік Міхнэ Мандутэану ў сваёй рэцэнзіі сцвярджае, што «Падвойнае жыццё Веранікі» — гэта фільм пра музыку, бо музычнае афармленне тут багатае, поўнае значэння і іграе не менш важную ролю, чым акцёрскае майстэрства. Паводле слоў рэцэнзента гэты фільм можна разглядаць як оперу з уласцівымі ёй харавымі спевамі, мелодыямі, што паўтараюцца, і шматчасткавай кампазіцыяй[10].

Аналіз

«Падвойнае жыццё Веранікі» — адзін з самых «музычных» фільмаў Кеслёўскага. Тэма музыкі ў гэтай карціне шчыльна пераплятаецца з лёсамі абедзвюх гераінь (адна з якіх юная спявачка, а другая — настаўніца музыкі ў малодшай школе), а таксама з’яўляецца рухаючым элементам сюжэта фільма. Так, выбар музычнай кар’еры прыводзіць да смерці адной з гераінь. Акрамя непасрэднай ролі ў сюжэце, музычны складнік карціны выкарыстоўваецца для ўсталявання сувязі між гераінямі, забяспечваючы звязаннасць і фармальную цэласнасць іх вобразу. Гэта дасягаецца дзякуючы прыёму лейтматыву, у якасці якога выступае твор выдуманага галандскага кампазітара Ван дэн Будэнмаера. Спачатку гэты твор выконваецца полькай Веронікай на канцэрце, а затым той жа музычны матыў суправаджае (у розных варыяцыях) перыпетыі, звязаныя з францужанкай Веранік, усталёўваючы шчыльную сувязь між лёсамі гераінь[12].

Музыка Прейснера, дзякуючы свайму нясэнсаваму характару, падкрэслівае складанасць і амбівалентнасць фільма Кеслёўскага як у тэматычным, так і ў мантажным плане. Гэтая шматзначнасць гукавога каментарыя, які выконвае не толькі эстэтычную, але і экзістэнцыяльную функцыю, вызначае ўніверсальнасць паслання твора. Найбольшае значэнне ён набывае ў сцэнах, дзе героі не могуць перадаць свае няясныя эмоцыі і станы пасродках слоў[13]. Пра новую якасць, якая ўзнікае пры спалучэнні выявы і гуку, Кеслёўскі казаў наступнае:

" Дзіўна, як пры спалучэнні музыкі і выявы ўзнікае нешта, чаго няма ў іх паасобку. Яны злучаюцца — і раптам сцэна набывае новы сэнс, новую інтанацыю, новую якасць. Гэтае нешта нясе ў сабе пэўныя сэнсы і стварае настрой[14]. "

Узнагароды і намінацыі

Кінафестываль / Кінапрэмія Дата Прэмія / Катэгорыя Намінант(ы) Вынік Спасылкі
Асацыяцыя кінакрытыкаў Лос-Анджэлеса 14.12.1991 Найлепшая музыка Збігнеў Прайснер[~ 1] Перамога [15][16]
Сезар 22.02.1992 Найлепшая музыка Збігнеў Прайснер Намінацыя [17]
Залатая качка 2007 Найлепшая музыка Збігнеў Прайснер Намінацыя [18]
  1. ↑ За фільмы «Еўропа Еўропа», «Падвойнае жыццё Веранікі», «Гульні ў палях Госпада»

Выкарыстанне музыкі

Уключэнне ў іншыя альбомы

Год Альбом Кампазіцыі Discogs
1996 «Nagrody Polskiego Przemysłu Fonograficznego Fryderyk '94 I '95» «Enfer» Discogs
1997 «Cannes 50ème» «Générique De Fin» Discogs
1997 «Cinema Choral Classics II» «Concerto In E Minor» Discogs
1998 «cinema café: The European Film Music Album» «Concerto in e-minor» Discogs
1998 «Harmonia: Le Chant Des Rêves» «Fashon Show 1», «Concerto En Mi Mineur» Discogs
1998 «The Man With 100 Pets and no tv» «The puppets» Discogs
2000 «Harmony Cinema: Le Chant Des Rêves» «Concerto En Mi Mineur» Discogs
2000 «Pottþétt: Vitund 2» «Les Morionnettes» Discogs
2001 «Harmonia» «Concerto En Mi Mineur» Discogs
2001 «Traveling» «Concerto En Mi Mineur» Discogs
2006 «the lounge classics: volume 1» «Enfer» (Live), «Damage Fatale» (Live) Discogs
2007 «Spying Imagination» «Marionettes» Discogs
2008 «The Essential Guide To World Cinema» «Concerto In E Minor» Discogs
2016 «Only The Flies» «Solus» Discogs

Зноскі

  1. 1 2 3 La Double Vie de Veronique (Original Soundtrack) — Zbigniew Preisner (англ.). Сайт «AllMusic». Праверана 18 мая 2023.
  2. ↑ La Double Vie De Veronique (soundtrack album) by Zbigniew Preisner (англ.). Сайт «Best Ever Albums». Праверана 18 мая 2023.
  3. ↑ La double vie de Véronique: The Double Life of Veronika (англ.). Сайт «Rate Your Music». Праверана 18 мая 2023.
  4. ↑ La Double Vie de Véronique (OST) (фр.). Сайт «SensCritique». Праверана 18 мая 2023.
  5. ↑ Zbigniew Preisner – La Double Vie De Véronique = The Double Life Of Veronika (Original Motion Picture Sound Track) (англ.). Сайт «Discogs». Праверана 18 мая 2023.
  6. ↑ Double Vie De Véronique, La (1991) (англ.). Сайт «Soundtrack Collector». Праверана 18 мая 2023.
  7. ↑ Дантэ Аліг’еры. Боская камедыя = La Divina Commedia / Пер. з іт. У. М. Скарынкіна. — Мінск: Мастацкая літаратура, 1997. — С. 321. — (Скарбы сусветнай літаратуры).
  8. ↑ Інтэрв’ю з кампазітарам Збігневам Прайснерам. «Double Life of Veronique», Criterion Collection DVD, 2006. Выток: http://cinema-translations.blogspot.com.by/2011/06/zbigniew-preisner-working-with.html Архівавана 11 жніўня 2017.
  9. ↑ Geoffrey Macnab, Chris Darke. Working with Kieślowski // Sight and Sound. — 1996. — Т. 6. — № 5. — С. 20.
  10. 1 2 Mihnea Manduteanu. Soundtrack review: La double vie de Veronique (Zbigniew Preisner – 1991) (англ.)(недаступная спасылка). Сайт «SoundtrackDreams.com» (18 лістапада 2017). Архівавана з першакрыніцы 7 лютага 2019. Праверана 9 лютага 2019.
  11. ↑ Contemporary Film Music 2017, с. 61-62.
  12. ↑ Al-Araj 2015, p. 266.
  13. ↑ Al-Araj 2015, pp. 266–267.
  14. ↑ Kieślowski, Stok 1993, p. 179.
  15. ↑ 17th Annual Los Angeles Film Critics Association Awards (англ.). Сайт Асацыяцыі кінакрытыкаў Лос-Анджэлеса. Праверана 18 мая 2023.
  16. ↑ David J. Fox. ‘Bugsy’ Top Film for L.A. Critics : Movies: The film takes 3 awards, including best director; Nick Nolte, Mercedes Ruehl earn top acting honors (англ.). Сайт «Los Angeles Times» (16 снежня 1991). Праверана 18 мая 2023.
  17. ↑ La Cérémonie des César 1992 (фр.). Сайт Акадэміі мастацтваў і тэхналогій кінематографа. Праверана 18 мая 2023.
  18. ↑ Złote Kaczki 2007 (польск.). Сайт «Filmweb». Праверана 18 мая 2023.

Літаратура

Спасылкі

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.