Оптыка ландшафта — вучэнне пра ўзаемадзеянне сонечнага выпраменьвання з геасістэмамі сушы. Яе існасць у тым, што па адбівальных характарыстыках фатаграфічных малюнкаў зямной паверхні ў розных спектрах даўжынь хваль можна судзіць пра тэрытарыяльнае размеркаванне розных уласцівасцяў ландшафтаў — шчыльнасці і структуры дрэвастояў, пра запасы вільгаці ў павярхоўным пласце глебы, пра ступень засалення глеб і т. д.

Гл. таксама

• Геафізіка ландшафта

Літаратура

• Дьяконов К. Н., Касимов Н. С., Тикунов В. С. Современные методы географических исследований. — М.: МГУ, 1996.