Нацыянальная жандармерыя
Гады існавання з 22 лютага 1960
Краіна  Кот-д’Івуар
Падпарадкаванне Міністэрства абароны Кот-д’Івуара
Уваходзіць у Узброеныя сілы Кот-д’Івуара
Тып жандармерыя
Колькасць 15 000 чалавек
Войны

Нацыянальная жандармерыя (фр.: Gendarmerie nationale) — складовая частка Узброеных Сіл Кот-д’Івуара, якая выконвае паліцэйскія функцыі. Падпарадкоўвацца непасрэдна міністэрству абароны. Заснавана 22 лютага 1960 года[1].

Дзейнасць

Жандармерыя звычайна адказвае за бяспеку ў сельскіх і прыгарадных раёнах, у той час як гарадскія раёны кантралюе нацыянальная паліцыя.

У сферу дзейнасці жандармерыі ўваходзяць:

  • судовыя даручэнні: назіранне за правапарушэннямі; вышук і затрыманне асоб, якія ўчынілі крымінальныя правапарушэнні; судовае расследаванне.
  • адміністрацыйныя задачы: грамадская бяспека, падтрыманне парадку, дапамога і выратаванне, дарожны рух.
  • ваенныя місіі: ваенная паліцыя і асобныя аперацыі.

Арганізацыя

Агульныя моманты

У шэрагах нацыянальнай жандармерыі служаць каля 15 000 чалавек. Фарміраванне падзелена на некалькі мабільных і ведамасных раёнаў, якія адпавядаюць чатыром пастаянным ваенным акругам. Маюцца як дзеючыя, так і рэзервовыя падраздзяленні. У крызісны перыяд сілы жандармерыі могуць быць прызваны для ўзмацнення арміі.

У складзе жандармерыі лічацца наступныя фарміраванні і органы:

  • Вярхоўнае камандаванне нацыянальнай жандармерыі;
  • Генеральная інспекцыя нацыянальнай жандармерыі;
  • Тэрытарыяльныя фарміраванні, што складаюць ведамасную жандармерыю;
  • Фарміраванні мабільнай жандармерыі;
  • Адміністрацыя і дапаможныя арганізацыі;
  • Арганізацыі па навучанні персаналу;
  • Падраздзяленне ўмяшання нацыянальнай жандармерыі.

Кожны рэгіён краіны адпавядае раёну жандармерыі, камандзір якога непасрэдна падпарадкоўваецца вышэйстаячаму камандуючаму нацыянальнай жандармерыі. Гэты афіцэр камандуе ўсімі падраздзяленнямі ведамаснай жандармерыі, размешчанымі ў яго рэгіёне.

Вышэйшае камандаванне

Вышэйшае камандаванне нацыянальнай жандармерыі кіруе злучэннямі і часцямі. Яно распрацоўвае дактрыну занятасці, накіроўвае і каардынуе дзеянні падраздзяленняў. Гэта таксама орган падтрымкі прыняцця палітычных рашэнняў па ўсіх пытаннях, што тычацца жандармерыі ў цэнтральнай адміністрацыі (бюджэт, занятасць і г.д.). Камандаванне з’яўляецца часткай Міністэрства абароны Кот-д’Івуара.

Генеральная інспекцыя

Генеральная інспекцыя нацыянальнай жандармерыі, створаная ў 2005 годзе, уключае ў сябе некалькі службаў, у тым ліку тэхнічную інспекцыю, якая адказвае, у прыватнасці, за кантроль за выкананнем этыкі і расследаванне любых правапарушэнняў, учыненых супрацоўнікамі жандармерыі.

Арганізацыі па навучанні персаналу

У івуарыйскай жандармерыі ёсць дзве ўстановы для падрыхтоўкі кадраў — у Абіджане і Далоа[2].

Тэрытарыяльная жандармерыя

Тэрытарыяльная жандармерыя знаходзіцца ў пастаянным кантакце з насельніцтвам. У асноўным яна выконвае задачы па прадухіленні, рэпрэсіям, судовай або адміністрацыйнай паліцыі. Станам на 2019 год, тэрытарыяльная жандармерыя складалася з 6 легіёнаў, 32 рот і 164 брыгад[3]. Кожная брыгада адказвае за дзённае і начное назіранне за адным або некалькімі муніцыпалітэтамі, а таксама за прыём насельніцтва. Жандары прымаюць скаргі, вырабляюць адміністрацыйныя і судовыя расследаванні. Жандармерыя з Міністэрства ўнутраных спраў падтрымлівае сувязі з войскам і Міністэрствам абароны. Байцы працуюць у супрацоўніцтве з нацыянальнай і муніцыпальнай паліцыяй, мытняй і сіламі Інтэрполу.

Мабільная жандармерыя

Мабільная жандармерыя складаецца з шасці мабільных легіёнаў, якія раскіданы па тэрыторыі дзяржавы. Яна адказвае за канкрэтныя місіі бяспекі, умяшання, абароны, даследаванняў і назірання. Асноўнай адзінкай з’яўляецца эскадрылля, якой камандуе капітан або камандзір эскадрыллі. Многія маладыя жандармы накіроўваецца ў мабільную жандармерыю пасля заканчэння пачатковай падрыхтоўкі для яе ўдасканалення і набыцця першага вопыту перад перакладам у ведамасную жандармерыю.

Спецыялізаваныя падраздзяленні

Жандармерыя размяшчае спецыялізаванымі фармаваннямі, такімі як:

  • Падраздзяленне ўмяшання. Складаецца прыкладна з 420 чалавек (52 кадравых афіцэра і крыху больш за 300 унтэр-афіцэраў). Байцы прайшлі спецпадрыхтоўку і аснашчаны для выканання антытэрарыстычных місій. Фарміраванне створана на ўзор французскага GIGN.
  • Брыгада бяспекі. Яе задача заключаецца ў падтрыманні парадку і бяспекі, барацьбе з вулічнымі рабаўнікамі і рэкетам, арганізацыі змешаных патрулёў ва ўзаемадзеянні з паліцыяй і арміяй.
  • Эскадрылля абароны важных асоб.
  • Эскадрыллі пара-камандас
  • Група AeroPort, якая адказвае за абарону аэрапортаў.
  • Брыгады сабачай паліцыі.
  • Групоўка бранятанкавых эскадрылляў, абсталяваная колавай бранятэхнікай.
  • Падраздзялення па размініраванні.
  • Цэнтр каардынацыі аператыўных рашэнняў[4]. Займаецца забеспячэннем бяспекі стратэгічных аб’ектаў, барацьбой з арганізаванай злачыннасцю і ўсімі формамі тэрарызму, прадухіленнем замахаў на нацыянальную бяспеку, аказаннем дапамогі ў выпадку прыродных або тэхнагенных катастроф у буйных гарадах. У шэрагах падраздзялення служаць 750 чалавек.
Эмблемы спецыялізаваных падраздзяленняў

Званні і катэгорыі

Жандармерыя мае тры катэгорыі: рэзервісты, памочнікі-добраахвотнікі, унтэр-афіцэры і афіцэры.

Рэзервісты (корпус, даступны па грамадзянскім конкурсе або па старшынстве ў прафесіі), не маюць звання ў жандармерыі.

  • Добраахвотнікі (корпус даступны па грамадзянскаму конкурсу або конкурсу рэзервістаў)
  • 1-ы клас, студэнт-валанцёр івуарыйскай жандармерыі.
  • Брыгадзір (Добраахвотніцкі корпус)
  • Брыгадны начальнік (Добраахвотніцкі корпус)
  • Унтэр-афіцэры (корпус даступны па грамадзянскаму або добраахвотнаму конкурсу)
    • Maréchal des Logis
    • Maréchal des Logis-Chef
    • Adjudant
    • Adjudant-Chef
    • Major
  • Афіцэры
    • Другі лейтэнант
    • Лейтэнант
    • Капітан
    • Камандзір эскадрыллі
    • Падпалкоўнік
    • Палкоўнік

Галерэя

Зноскі

  1. ↑ Raymond Borremans, Le grand dictionnaire encyclopédique de la Côte d'Ivoire, Tome 3 : E-F-G-H, Abidjan, NEA, 1987, 269 p. ISBN 2-7236-1405-0, p.119
  2. ↑ Gendarmerie ivoirienne(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 9 жніўня 2016. Праверана 18 сакавіка 2022.
  3. ↑ Défense- Un étudiant-prof de français au commandement de la Gendarmerie territoriale | 7info
  4. ↑ CCDO - Accueil(недаступная спасылка)

Літаратура

  • Gaston Ouassenan, « La Gendarmerie ivoirienne », Revue de la Gendarmerie nationale, 1er trimestre, no 83, Paris, 1970, p. 69-72.
  • D. Zemgbo, « Rôle de la gendarmerie dans les pays en voie de développement », Revue de la Gendarmerie nationale, no 13, Abidjan, 1972, p. 5-7
  • S. Konan Kouamé, « La gendarmerie nationale et le maintien de l'ordre », Revue de la Gendarmerie nationale, no 20, Abidjan, 1975, p. 8-10
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.