Народны фронт — палітычны рух. Народныя франты пачалі паўставаць у 1930-я гады, выступалі супраць фашызма і вайны, у абарону эканамічных інтарэсаў працоўных. У Францыі ў 1936—1938, Іспаніі ў 1936—1939, Чылі ў 1938—1941 дзеялі кіраўніцтвы Народных франтоў. У гады Другой сусветнай вайны ў некаторых дзяржавах былі створаныя нацыянальныя антыфашысцкія народныя франты.

У савецкіх рэспубліках

У СССР прыкладна між 1989 і 1992 тэрмін «Народны фронт» атрымаў зусім іншае значэнне. Афіцыйна дзейнасць Народных франтоў была накіраваная на падтрымку перабудовы, але пазней яны пачалі ставіць пытанне пра выхад саюзных рэспублік са складу СССР. У балтыйскіх дзяржавах Народныя франты неўзабаве сталі асноўнай палітычнай сілай і кіраўнікамі дысідэнцкага руху, яны вымагалі большай аўтаноміі сваім дзяржавам, а пасля і незалежнасці. Яны таксама сталі асноўнай альтэрнатывай Камуністычнай партыі ў Малдове, Украіне, Арменіі ды Азербайджане. Народны фронт быў таксама заснаваны ў Грузіі.

Народныя франты ў несацыялістычных дзяржавах

• Народны фронт (Францыя)
• Народны фронт (Сенегал)
• Народны фронт (Іспанія)
• Народны фронт (Маўрытанія)
• Народны фронт (Чылі)
• Народны саюз (Чылі)
• Народны фронт Індыі
• Народны фронт (Філіпіны)
• Народны фронт за вызваленне Амана
• Народны фронт за вызваленне Бахрэйна
• Народны фронт за вызваленне Палесціны
• Народны Дэмакратычны фронт (Італія, 1948)

Гл. таксама

• Нацыянальны фронт