Міхаіл Мікалаевіч Тупіцын | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
|
|||||||
Папярэднік | Мікалай Кісялёў | ||||||
Пераемнік | Васіль Чарнышоў | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
6 лістапада 1906 |
||||||
Смерць |
18 чэрвеня 1993 (86 гадоў) |
||||||
Месца пахавання | |||||||
Партыя | |||||||
Адукацыя | |||||||
Дзейнасць | палітык | ||||||
Ваенная служба | |||||||
Прыналежнасць | СССР | ||||||
Званне |
|
||||||
Бітвы | Вялікая Айчынная вайна | ||||||
Узнагароды |
|
Міхаі́л Мікала́евіч Тупі́цын (6 лістапада 1906, в. Суроўка, Сімбірская губерня — 18 чэрвеня 1993, Масква) — савецкі палітык і афіцэр органаў бяспекі, 1-ы сакратар Брэсцкага абласнога камітэта Камуністычнай Партыі (бальшавікоў) Беларусі (1940—1946), 1-ы сакратар абкама УКП(б) у Ноўгарадзе Вялікім (1948—1951).
Біяграфія
У 1925—1929 гадах вучыўся ў педагагічным тэхнікуме ў Ульянаўску, з верасня 1929 года па кастрычнік 1930 года служыў у Чырвонай Арміі, з 1930 — член УКП(б). У 1930—1932 гадах — настаўнік і дырэктар тэхнікума ў Андыжане, у 1932—1933 гадах — намеснік дырэктара маскоўскага тэхнікума, у 1933—1936 гадах — сакратар камітэта УКП(б) на фармацэўтычна-хімічным заводзе «8 Сакавіка» і кіраўнік бюро камітэта УКП(б) на заводзе «Парыжская камуна» ў Маскве, у 1936—1937 гадах — інструктар і начальнік аддзела раённага камітэта УКП(б) у Маскве, з кастрычніка 1937 па жнівень 1938 года — кіраўнік спецыяльнага сектара ЦК КП(б)Б, з жніўня 1938 да сакавіка 1939 года — 1-ы сакратар Сталінскага раённага камітэта КП(б)Б у Мінску.
Затым уступіў у НКУС, з красавіка 1939 па люты 1940 года — начальнік Упраўлення НКУС Палескай вобласці, 7 чэрвеня 1939 прызначаны капітанам дзяржбяспекі, з лютага па кастрычнік 1940 года — 2-гі сакратар гарадскога камітэта КП(б)Б у Беластоку, з кастрычніка 1940 года па кастрычнік 1946 — 1-ы сакратар абласнога камітэта КП(б)Б у Брэсце.
З ліпеня па кастрычнік 1941 года — начальнік аддзела па рабоце сярод войскаў, якія дзейнічаюць у тыле праціўніка штаба Заходняга Фронту і Цэнтральнага Фронту. З кастрычніка 1940 года па кастрычнік 1943 года — 2-гі сакратар абласнога камітэта УКП(б) у Кіраве.
У 1946—1948 гадах — слухач Вышэйшай партыйнай школы пры ЦК УКП(б), са жніўня да лістапада 1948 года — 2-гі сакратар, з 24 лістапада 1948 года па снежань 1951 года — 1-ы сакратар Наўгародскага абласнога камітэта ВКП(б). Пазней — намеснік начальніка сектара аддзела партыйных, прафсаюзных і камсамольскіх органаў ЦК УКП(б)/КПСС, з лютага 1954 года па студзень 1963 года — намеснік начальніка агульнага аддзела ЦК КПСС, са студзеня 1963 г. па красавік 1969 года — кіраўнік справамі Савета Міністраў РСФСР, затым у адстаўцы.
Пахаваны на Кунцаўскіх могілках[1].
Узнагароды
Узнагароджаны двума ордэнамі Працоўнага Чырвонага Сцяга, Ордэнам Айчыннай Вайны II ступені і трыма медалямі.