Міхаіл Іванавіч Кавалёнак
дэпутат Вярхоўнага Савета БССР 2-га склікання
1947 1951
народны камісар аховы здароўя БССР
1940 1946
Папярэднік Іван Антонавіч Новікаў[d]
1-ы міністр аховы здароўя БССР
1946 1948
Пераемнік Іван Анісімавіч Інсараў

Нараджэнне 27 кастрычніка (9 лістапада) 1900
Смерць 12 студзеня 1958(1958-01-12) (57 гадоў)
Адукацыя
Навуковая ступень кандыдат медыцынскіх навук[1] (1936)
Навуковае званне
Дзейнасць міністр, урач, медыцынскі адміністратар, тэрапеўт
Узнагароды
ордэн Леніна
Ганаровая грамата Прэзідыума Вярхоўнага Савета БССР Заслужаны ўрач Беларускай ССР

Міхаі́л Іва́навіч Кавалёнак (27 кастрычніка (9 лістапада) 1900, м. Багушэвічы Ігуменскага павета Мінскай губерні (цяпер Бярэзінскі раён Мінской вобласці) — 12 студзеня 1958, Мінск) — савецкі дзяржаўны дзеяч, міністр аховы здароўя БССР (да 1946 — наркам) (19401948), заслужаны ўрач Беларускай ССР.

Біяграфія

Нарадзіўся ў сям’і селяніна. Скончыў медыцынскі факультэт БДУ (1928).

Працоўную дзейнасць пачаў на кафедры ўнутраных хвароб медыцынскага факультэта БДУ, пасля Мінскага медыцынскага інстытута: ардынатар, асістэнт кафедры. З 1937 года дацэнт кафедры факультэцкай тэрапіі. Адначасова з 1940 года прызначаны наркамам аховы здароўя БССР. У часы Вялікай Айчыннай вайны дацэнт кафедры ўнутраных хвароб Свярдлоўскага медыцынскага інстытута, з 1942 года начальнік санітарнага аддзела Цэнтральнага штаба партызанскага руху пры Стаўцы Вярхоўнага Галоўнакамандуючага. З 1944 года зноў на пасадзе наркама, з 1946 года да 1948 года міністр аховы здароўя БССР, адначасова загадчык, а з 1948 года дацэнт кафедры прапедэўтыкі ўнутраных хвароб Мінскага медыцынскага інстытута.

Навуковая дзейнасць

У 1936 годзе выканаў кандыдацкую дысертацыю «Роля сакрэцыі і кіслотнасці страўніка ў дыягностыцы і лячэнні халецыстыту і піелітах», гэтай праблеме прысвяціў манаграфію ў 1938 годзе. Працаваў над пытаннямі лячэння захворванняў сэрца, лёгкіх, харчовых токсікаінфекцый; даследаваў сіфілітычныя захворванні печані і аорты. Вялікую навуковую цікавасць уяўляюць працы, прысвечаныя арганізацыі медыцынскай службы партызанскага руху ў гады Вялікай Айчыннай вайны і ацэнцы санітарных страт у рэспубліцы. Вывучаў стан здароўя насельніцтва БССР, даў характарыстыку мерапрыемстваў па аднаўленні і развіцці устаноў аховы здароўя, падрыхтоўцы медыцынскіх кадраў. Аўтар 34 навуковых прац.

Грамадская дзейнасць

Дэпутат Вярхоўнага Савета БССР 2-га склікання, неаднаразова абіраўся дэпутатам Мінскага гарадскога Савета. Адказны рэдактар «Медицинский журнал БССР», 1940—1941.

Узнагароды

Зноскі

Спасылкі

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.