Міхай Эмінэску | |
---|---|
Mihai Eminescu | |
| |
Асабістыя звесткі | |
Імя пры нараджэнні | Міхаіл Эміновіч |
Дата нараджэння | 15 студзеня 1850[1][2][…] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 15 чэрвеня 1889[3] (39 гадоў) |
Месца смерці | |
Пахаванне | |
Грамадзянства | Румынія |
Бацька | Gheorghe Eminovici[d] |
Маці | Raluca Eminovic[d] |
Альма-матар | |
Прафесійная дзейнасць | |
Род дзейнасці | акцёр, празаік, журналіст, бібліятэкар, эсэіст, пісьменнік, паэт, палітык |
Гады творчасці | з 1866 |
Кірунак | рамантызм |
Жанр | паэзія |
Мова твораў | румынская |
Грамадская дзейнасць | |
Член у | |
Подпіс | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Міхай Эмінэску (рум.: Mihai Eminescu, /mi'haj e.mi'nes.ku/; сапраўднае прозвішча Эміновіч (Eminovici); 15 студзеня 1850, Баташані — 15 чэрвеня 1889, Бухарэст) — румынскі паэт, класік румынскай літаратуры.
Біяграфія
Нарадзіўся 15 студзеня 1850 года ў Баташані ў шматдзетнай сям'і.
Вучыцца Міхая Эмінэску накіравалі ў Чарнаўцы ў нямецкую гімназію. Першы надрукаваны верш паэта — «Ля магілы Арона Пумнула» быў надрукаваны ў 1866 годзе ў часопісе «Слёзы ліцэістаў». Не скончыўшы навучання ў гімназіі ў Чарнаўцах Міхай па патрабаванні бацькі з'язджае на вучобу ў Вену, дзе становіцца вольным слухачом універсітэта і вывучае філалогію, філасофію і юрыспрудэнцыю. У гэты перыяд аўтар выдае цыкл вершаў і патрыятычную паэму «эпігонаў».
Восенню 1872 года паэт перабраўся ў Берлін, дзе да верасня 1874 года слухаў цыкл лекцый пры Берлінскім універсітэце. У верасні 1874 года паэт пераязджае ў горад Ясы ў пошуках заробку, дзе ўладкоўваецца выкладчыкам у гімназію, адначасова бібліятэкарам і школьным інспектарам. Знясільваючая праца, матэрыяльныя цяжкасці і духоўная нездаволенасць прыводзяць паэта да дэпрэсіі і псіхічнай хваробы ў 1883 годзе, якая, нягледзячы на пэўнае паляпшэнне пасля лячэння, будзе пераследваць яго да канца жыцця. У гэтым жа 1883 годзе выходзіць адзіная прыжыццёвая кніга вершаў Эмінэску. І хоць імя паэта адразу атрымала прызнанне, ён ужо быў не здольны гэта ўсвядоміць. Памёр Эмінэску ў псіхіятрычным шпіталі ў Бухарэсце 15 чэрвеня 1889 года.
Беларускія пераклады
Творы М. Эмінэску перакладалі на беларускую мову Станіслаў Шушкевіч, Рыгор Барадулін, Мікола Федзюковіч, Казімер Камейша, Таіса Бондар[4], Лявон Баршчэўскі, К. Коракс[5], Аксана Данільчык[6].
- Паэма «Лучафэрул», выбр. вершы / Пераклад Р. Барадуліна // Анталогія малдаўскай паэзіі. Т.1. Мн., 2003.
- Выбраная паэзія / Пераклад Р. Барадуліна, Л. Баршчэўскага, К. Коракс. Мн., 2017 («Паэты планеты»).
- Выбраная паэзія: пераклад з румынскай / Міхай Эмінеску. — Мінск : Зміцер Колас, 2019. — 84, [1] с.
Зноскі
- ↑ (unspecified title) Праверана 24 кастрычніка 2018.
- ↑ Internet Speculative Fiction Database — 1995. Праверана 24 кастрычніка 2018.
- ↑ Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
- ↑ Эмінэску Міхай
- ↑ Выбраная паэзія: пераклад з румынскай: [да 25-годдзя ўстанаўлення дыпламатычных адносінаў паміж Румыніяй і Рэспублікай Беларусь] / Міхай Эмінэску. - Мінск : Зміцер Колас, 2017. - 104, [1] с. - (Паэты планеты)
- ↑ Галасы з-за небакраю: анталогія паэзіі свету ў беларускіх перакладах ХХ ст. Склад. М. Скобла. — Мн.: Лімарыус 2008. — 896 с.
Спасылкі
- Вурдалакі. Паэма (пераклад К. Коракс)
- Сайт пра Міхая Эмінэску (рум.)
- Біяграфія Архівавана 15 кастрычніка 2004. (рум.)
- Тэксты, біяграфія, рэцэнзіі і вершы Эмінэску (рум.)